مأمومین مسجد در زندگی از اخلاق نیکویی برخوردارند

بر پایه این گزارش، عصمت پناهیان با اشاره به تاثیر حضور در مساجد بر مأمومین گفت: ابتدا خود فرد باید تصمیم به حضور در مسجد بگیرد، این حضور بر ماموم تاثیر به سزایی خواهد گذاشت ضمن اینکه انسان به دلیل اینکه در خارج از مسجد اغنای روحی نمی شود در نتیجه وارد مسجد می شود که نیازهای ثانویه و اصلی در آنجاست و اصالت دارد، این است که شخص هوشیار و بیدار در این خانه وارد می شود.

وی ادامه داد: فرد به مسجد می رود برای اینکه ذکر خدا را بگوید، ابتدایی ترین معنا این است که یک سری عبادات در مسجد صورت گیرد، پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) مسجد را پایه معارف حَقه قرار دادند، این معارف فقط مربوط به عقیده نیست بلکه هویت انسانی را باید آشکار کند و اصالت آن را بیان کند، هویت اسلامی در معاف اسلامی چیزی است که در هیچ شرایطی از انسان جدا نشود.

این پژوهشگر دینی تصریح کرد: به عقیده اسلام هویت انسان چیزی است که هرگز از او جدا نمی شود و شامل عقیده، اخلاق و عمل است، در مسجد آن بنیان مسجد باید معارفی که مربوط به رشد عقیدتی و نیکویی و پسندیدگی اخلاق در آن وجود دارد را ارایه دهد، برای تحقق این موارد باید برخی مسایل در مسجد رعایت شود، فردی که داخل خانه خدا شد باید صاحب و خدای خود را بیابد.

پناهیان گفت: فرد در مسجد باید به وحدتی برسد که سکون درونی را بیابد، اگر مامومین در این مسیر سوق داده شوند مثل قطرات آبی می شوند که یک رود شده و جریان می شوند و اول موانع را برطرف می کنند، زمین های خشک را سیراب و بعد از آن زمینه ساز سیراب کردن می شود، پس یکپارچگی، انبساط روحی نتیجه این فکر و حضور در مسجد است.

پناهیان تصریح کرد: مامونینی که می توانند با اهل مسجد ارتباط خوبی برقرار کنند به تدریج شیوه ارتباط نیکو با افراد دیگر را یاد می گیرند، مامومینی که به این تواضع رسیدند توانستند حرمت خانه خدا و زایران خدا را داشته باشند این افراد بسیار زیبا می توانند حرمت افراد دیگر به ویژه افراد خانواده، را نگاه دارند.