حجت الاسلام شاکرین با اشاره به نقش حوزه های علمیه در جذب اقشار مختلف جامعه به مسجد گفت: حوزه ها با حمایت محتوایی و همچنین تامیین نیروهای برجسته حوزوی برای حضور در مساجد می توانند زمینه ساز حضور مردم در مسجد شوند.
به گزارش پایگاه تخصصی مسجد، حجت الاسلام شاکرین، عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در مورد ویژگی های مسجد طراز اسلامی گفت: مسجد کارکردهای چندگانه ای که دارد البته زمانی که از کارکردهای چندگانه صحبت می کنیم تمام این کارکردها حول یک محور واحد که همان توحید جامع است قرار می گیرد.
وی با بیان اینکه مسجد مهم ترین پایگاه عبادی محسوب می شود، افزود: مسجد هم پایگاه فرهنگی و هم یک رسانه دینی است که در واقع نقش ارایه معارف دینی را برای جامعه دارد و پایگاهی برای ارایه فرهنگ دینی، اخلاقی، روش و سبک زندگی دینی است و از طرف دیگر پایگاهی است که نقش جامعه سازی دارد و مهمترین جایگاه اجتماع مسلمین محسوب می شود.
عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی گفت: مسجد مانند سایرعبادتکده ها و مکان های مقدس در سایر ادیان نیست که مردم فقط بروند و از این اماکن دیدار کنند، مسجد محل ارتباط با خدا، عبادت، فعالیت های دینی، فرهنگی و اجتماعی است که همه این موارد با یک نگاه معرفتی در مسجد جلوه پیدا می کنند.
حجت الاسلام شاکرین با بیان اینکه تمامی ابعاد زندگی فردی، اجتماعی و آنچه که نیاز جهان امروز است و در حیات اخروی انسان نقش دارد خاستگاهی مسجدی دارد، تصریح کرد: لذا مسجد یک پایگاه چندمنظوره است که همان طور که پیش تر عنوان کردم کارکردهای متعدد آن حول محور توحید می چرخد.
وی افزود: بنابراین مسجد طراز مسجدی است که بالاترین نقش را در ارتباط با عرفان دارد و نقش بسیار قوی در تعلیم معارف اسلامی داشته باشد و در سازندگی و تربیت اسلامی جامعه حضوری ملموس داشته باشد و بتواند آگاهی های سیاسی اجتماعی لازم را برای جامعه فراهم کند و امت را برای جست وجوی اهداف اسلامی در تمای ابعاد آماده کند.
حجت الاسلام شاکرین گفت: امروز تمدن های بشری خلا بزرگی را دارند نشان می دهند، چراکه تمدن آنها صرفا جنبه مادیت و مادی اندیشی را پیدا کرده است و جنبه های معنوی در آن آسیب دیده است، معنویت از رخ این جوامع رخت بربسته و صرفا حالتی تشریفاتی دارد که افراد بروند و در کلیسا لحظاتی را سپری کنند.
وی ادامه داد: اما در مقابل از خصوصیات مسجد این است که فعالیت هایش در قالب معنویت قرار می گیرد؛ بازگشت به مسجد یعنی پایگاهی که انسان را در درجه اول ارتباط با خدا و در متن یک حیات معنوی قرار می دهد. بازگشت به مسجد و احیای کارکردهای آن یعنی تبدیل دوباره مسجد به پایگاهی که اساس آموزه های زندگی معنوی، اجتماعی و سیاسی انسان در آن تعریف شود. بنابراین امروز باید تعریف اسلامی را از مسجد پیدا کنیم.
عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی تصریح کرد: همه این موارد ذیل نگاه دینی و الهی است، وقتی خاستگاه و جامعیت مسجد در جامعه تثبیت شد البته به معنای آن نیست که سایر نهادهای دیگر تعطیل شوند، نهادهای دانشگاهی، حوزه های علمیه، نهادهای اجرایی و سیاسی همه و همه در جامعه حضور دارند اما دستگاهی به نام مسجد جنبه ای معرفتی دارد و ابعاد متعددی را در سیطره نفوذ معنوی مسجد قرار می گیرند.
حجت الاسلام شاکرین در ادامه به وضعیت فعلی مساجد کشور اشاره کرد و گفت: نمی توان قطعا اینگونه اظهار نظر کرد که وضعیت مساجد خوب یا بد است، توجه داشته باشیم که بعد از انقلاب اسلامی مسجد پایگاه بسیار برجسته ای پیدا کرد و نسبت به گذشته که تلاش می شد کارکرد مسجد محدود شود و صرفا به نماز اکتفا شود بعد از انقلاب این رویکرد متفاوت شد و مسجد مرکز بسیاری از فعالیت های دینی، اجتماعی و فرهنگی شد با این حال باید این رویکرد تقویت شود.
وی ادامه داد: نکته ای که فکر می کنم اهمیت دارد و ما نسبت به آن کمتر توجه داشته ایم این است که باید توجه و التفات به مسجد را در جامعه بالاتر از این که هست ببریم، هنوز بخش زیادی از جامعه مان با مسجد فاصله دارد و رابطه تنگاتنگی با مسجد ندارد، متاسفانه صبح ها بسیاری از مساجد ما تعطیل هستند در حالی که در بسیاری از کشورهای اسلامی نماز در هر سه نوبت در مسجد برقرار است، اگر امروز آسیب های فرهنگی را در اجتماع می بینیم ناشی از آن است که از مسجد فاصله گرفته ایم. بنابراین اولین مساله ای که اولویت دارد این است که باید ارتباط جامعه را با مسجد تقویت و مساجد را زنده کرد و در این زمینه نیز حوزه های علمیه و دستگاه های فرهنگی کشور باید چاره اندیشی کنند.
حجت الاسلام شاکرین تصریح کرد: اولین نقشی که حوزه های علمیه می توانند داشته باشند این است که در واقع در بخش مدیریت مساجد فعال ترعمل کنند، بالاخره رسالت حوزه است که برای مساجدی که الان در کشور ما فعال نیستند نیروهای مناسبی بفرستند. بسیاری از انسان های فاضل در جامعه ما نقش مثبتی در مساجد ندارند و بسیاری از مساجد ما از این چهره ی برجسته خالی هستند در حالی که اگر آنان نقش امام جماعت مسجد را داشتند اقبال به مساجد بیشتر بود.