آیت الله شریعتمدار متعبد بودن به دین، نظم در کار ها و داشتن قلم روان و مبسوط از ویژگی های مرحوم آیت الله آملی بود.
به گزارش روابط عمومی مرکز رسیدگی به امور مساجد، سیزدهمین همایش از سلسله نشست های «ستارگان محراب» به منظور بزرگداشت آیت الله میرزا محمدتقی آملی(ره)، ظهر امروز دوم دی ماه به همت مرکز رسیدگی به امور مساجد و با حضور مسئولین این مرکز، جمعی از علما، ائمه جماعات و مردم تهران در مسجد مجدالدوله برگزار شد.
در این نشست آیت الله محمد تقی شریعتمدار، از علمای برجسته تهران و از شاگردان حضرت آیت الله آملی به سخنرانی پرداخت و در ابتدا اظهار کرد: اینجانب از شاگردان ملازم درس مرحوم آیت الله آملی بوده ام و تقریرات درسی ایشان را بسیار نوشته ام که هنوز هم چاپ نشده است، به دلیل آنکه تقریرات اصول از علما بسیار چاپ شده است.
وی با اشاره به جایگاه علمی مرحوم آیت الله آملی گفت: در عصر ما سه عالم بزرگ در رابطه با فقه استدلالی کتاب نوشته اند. مرحوم آیت الله حکیم، مرحوم آیت الله سیداحمد خوانساری و آیت الله آملی از جمله این عالمان هستند که کتاب مصباح الهدی، مرحوم آیت الله آملی در مدرسه عالی شهید مطهری در حال حاضر در حال بحث و تدریس است.
آیت الله شریعتمدار با اشاره به اینکه تألیفات مرحوم آیت الله آملی دارای مزیت های بسیاری بوده است، بیان کرد: قلم و بیانات ایشان بسیار روان و مبسوط بود به گونه ای که بهترین کتاب برای یک مجتهد مبتدی همین کتاب آیت الله آملی به شمار می آید.
این استاد حوزه علمیه با اشاره به ویژگی های اخلاقی و خصوصیات شخصیتی مرحوم آیت الله آملی با اشاره به اینکه ایشان کثرت تالیف داشتند، بیان کرد: از میان اساتیدی که من در نزد آنها تلمذ کردم ایشان از جمله افرادی بودند که بسیار منظم بودند و همواره توصیه به نظم داشتند. در جلسات فقه و اصول ایشان که عده ای از اهل فضل شرکت داشتند چند دقیقه قبل از شروع جلسه مشغول خواندن قرآن می شدند و مقید به ختم قرآن کریم در ماه بودند و در ماه مبارک رمضان سه دور قرآن را ختم می کردند و نیت داشتند که در طول سال به نیت ١٤ معصوم ١٤ بار قرآن را ختم کنند.
آیت الله شریعتمدار با اشاره به دیگر ویژگی های ممتاز مرحوم آیت الله آملی خاطرنشان کرد: کارهای ایشان بر روی نظم و حساب بود و انسانی متعبد به دین و جامع بودند و در فلسفه نیز استاد بودند و مکرر نیز تدریس کرده بودند ولی زمانی با اینکه از ایشان تقاضای تدریس کرده بودند گفتند دیگر تدریس نمی کنند. کتابی نیز در مورد منظومه سبزواری نوشته اند که مکرر چاپ شده است. با اینکه ایشان در فلسفه استاد فوق العاده ای بود اما در جاهایی که درک می کرد آیات و روایات مخالف فلسفه است به نظر فلاسفه اعتماد نمی کرد به گونه ای که در مسئله حدوث عالم که فلاسفه معتقد به حدوث زمانی نیستند در باب آن مطالبی نوشته و تاکید کرده است که به حدوث زمانی قائل است.
وی تصریح کرد: در مورد معاد جسمانی هم که ملاصدرا به آن قایل نیست آیت الله آملی نسبت به نظرایشان تبری جسته و نپذیرفته است. مرحوم آیت الله آملی تاکید کرده است که خدا، انبیا و رسل را شاهد می گیرم که معاد آن چیزی که ملاصدرا می گوید نیست معاد جسمانی وجود دارد و خدا جسم را در معاد زنده می کند. مرحوم رفیعی با اینکه خود از اساتید فلسفه بودند از آیت الله آملی سوال می کنند که ملاصدرا به معاد جسمانی اعتقادی ندارد ایشان پاسخ می دهند من در مورد معاد همان چیزی که قرآن می گوید را قائل هستم.
درابتدای این نشست نیز آیت الله عابدی زنجانی، امام جماعت مسجد مجدالدوله و از شاگردان آیت الله آملی به گوشه هایی از خاطرات خود از ایشان اشاره کردند. مداحی حاج مرتضی طاهری و رونمایی از تابلو یادمان آیت الله آملی از دیگر برنامه های سیزدهمین نشست ستارگان محراب بود.
مرکز رسیدگی به امور مساجد تاکنون مراسم بزرگداشت برای آیت‌الله برهان، آیت‌الله شیخ محمد حسین زاهد، آیت‌الله مهدوی کنی، آیت‌الله خوانساری، آیت‌الله خوشوقت، آیت‌الله شیخ مرتضی زاهد، آیت‌الله شاه آبادی، آیت‌الله حدیدی، آیت‌الله فیروز آبادی و آیت‌الله ایروانی و آیت‌الله انواری و ملاعلی کنی برگزار کرده است.
گزارش تصویری این نشست را می بینید:
