یکی از سنت‌های حسنه که در اسلام بسیار مورد تاکید واقع شده است اطعام مومنین است که اولین بار توسط نبی اکرم(ص) در ابلاغ به خویشاوندان انجام گردید و در آن چهل نفر از مردان قریش در منزل نبی اکرم اطعام شدند. آنچه بین این واقعه و واقعه غدیر خم ارتباط برقرار می‌کند دو مسئله است؛ یکی اطعام مومنین است که که در هر دو واقعه انجام شد و دیگری تاکید بر ولایت و وصایت امیرالمومنین که هر بار توسط نبی اکرم(ص) انجام گردید. احیای این سنت نبوی که ائمه معصوم هم بدان تاکید داشته‌اند می‌تواند در برجسته نمودن عید غدیر، موثر باشد:
10 ایده تک‌خطی برای اطعام غدیر
1.برپائی ایستگاه‌های صلواتی در سطح شهر و پذیرائی از عموم با شربت و شکلات؛ نمونه این ایده چندسال است که توسط ستاد مبشران غدیر یزد در استان یزد اجرایی شده است.
2.برپائی افطاری ساده در مساجد برای افطار روزه‌داران عید غدیرخم.
3.راه‌اندازی موکب غدیر در مسیرهای پیاده روی و جشن عمومی و مولودی خوانی در سطح شهر همراه با پذیرائی و اهدای هدایای معنوی؛ نمونه این کار با عنوان "موکب حیدریون" توسط ستاد مبشران غدیر یزد به انجام رسیده است.
4.پذیرائی کاسب محله از عموم مردم و رهگذران با شیرینی و شکلات
5.پذیرائی در آپارتمان مسکونی و یا آسانسور ساختمان با یک بسته شکلات همراه با رزق معنوی
6.اطعام نیازمندان با پهن کردن سفره اطعام برای مستمندان در شب عید در مسجد
7.تهیه کالاهای ضروری برای نیازمندان و پخش آن توسط اهالی مسجد بر در منزل نیازمندان
8.دعوت از یتیمان و نیازمندان محله و انداختن سفره اطعام برای ایشان
9.پخش غذای نذری در بیمارستان‌ها، بهزیستی و خانه سالمندان
10.مشارکت سادات محل در اطعام اهالی محله و مسجد برای سفره روز عید غدیر
پشتوانه نظری
از امام رضا(ع) روایت شده است که حضرت امیرالمومنین فرمودند:
"هر کس مومنی را در شب عید غدیر افطار دهد، گویا فئامی و فئامی و فئامی(حضرت هفت تا ده بار با دست شمارش کردند) را افطار داده است. شخصی بلند پرسید: ای امیرالمومنین، فتام چیست؟ فرمودند: صد هزار پیامبر و صدیق و شهید؛ پس چگونه است حال کسی که عده‌ای از مومنین و مومنات را تکفل کند و غذا دهد که در این صورت من بر خدای متعال برای او امان از فقر و کفر را ضمانت می‌کنم آن گاه حضرت امیرالمومنین به خطبه‌های نماز جمعه پرداخت و نماز جمعه را نماز عید قرار داد و پس از اتمام نماز، با فرزندان و شیعیان به خانه امام حسن مجتبی(ع) تشریف فرما شدند و از طعامی که برای آن حضرت تهیه شده بود، افطار نمودند. آن گاه همگان از فقیر و غنی با هدایا و عطایای آن حضرت به سوی خانواده‌های خود بازگشتند".
منبع: مصباح شیخ طوسی، ص 696