مروری بر دیدگاه امام خمینی(ره) درباره حضرت فاطمه زهرا(س)

 امام خمینی(ره) معرفت عمیقی نسبت به ائمه اطهار(ع) و معارف دین داشتند. ایشان راجع به حضرت صدیقه(س)می‌گویند: من خودم را قاصر می‌دانم ذکری بکنم، فقط اکتفا می‌کنم به یک روایت که در کافی شریفه است و با سند معتبر نقل شده است و آن روایت این است که حضرت صادق(ع) می‌فرماید «فاطمه(س) بعد از پدرش 75 روز زنده بودند و حزن و شدت بر ایشان غلبه داشت و جبرئیل امین می‌آمد خدمت ایشان و به ایشان تعزیت عرض می‌کرد».

ظاهر روایت این است که در این 75 روز مراوده‌ا‌ی بوده است یعنی رفت و آمد جبرئیل زیاد بوده است و گمان ندارم که غیر از طبقه اول از انبیاء عظام درباره کسی این‌طور وارد شده باشد که در ظرف 75 روز جبرئیل رفت و آمد داشته است.

مسئله آمدن جبرئیل برای کسی یک مسئله ساده نیست، خیال نشود که جبرئیل برای هر کسی می‌آید. امکان دارد بیاید، یک تناسب لازم است بین روح آن کس که جبرئیل می‌خواهد بیاید و مقام جبرئیل که روح اعظم است.

حتی درباره ائمه هم ندیده‌ایم که وارد شده باشد این طور که جبرئیل بر آنها نازل شده باشد، فقط این است که برای حضرت زهرا(س) است. آن که من دیده‌ام جبرئیل به وفور در آن 75 روز وارد می‌شده و مسائل آتیه‌ای که بر ذریه او می‌گذشته است، این مسائل را می‌گفته است و حضرت امیر(ع) هم ثبت می‌کرده است.

در هر صورت من این شرافت و فضیلت را از همه فضائلی که برای حضرت زهرا(س) ذکر کرده‌اند. بالاتر می‌دانم.

مقام معظم رهبری نیز درباره حضرت فاطمه زهرا(س) می‌فرمایند: اگر شخصیت فاطمه زهرا(س) برای ذهن‌های ساده و چشم‌های نزدیک بین ما آشکار می‌شد ما هم تصدیق می‌کردیم که فاطمه زهرا(س) سرور همه زنان عالم است. بانویی که در سنین کم و در عمر کوتاه به مقامات معنوی و علمی و معرفتی و به مرتبه‌ای برسد که برابر مرتبه انبیا و اولیاست.

فاطمه زهرا(س) فجر درخشانی است که از گریبان او خورشید امامت و ولایت و نبوت درخشیده است. آسمان بلند و رفیعی است که در آغوش آن ستاره‌های فروزان ولایت قرار گرفته است.

همه ائمه(ع) برای مادر بزرگوار خود تکریم و تجلیل قائل بودند که برای کمتر کسی این همه احترام و تجلیل را از آن بزرگواران می‌شود دید. زنان مسلمان در زندگی شخصی، اجتماعی و خانوادگی خود باید زهرا(س) را از جهت خردمندی، فرزانگی و عقل و معرفت، الگو و سرمشق خود قرار دهند و از بُعد عبادت، مجاهدت، حضور در صحنه، تصمیم‌گیری‌های عظیم اجتماعی، خانه‌داری، همسرداری و تربیت فرزندان صالح از زهرای اطهر(س) پیروی کنند.

اسلام فاطمه(س) را، آن عنصر برجسته و ممتاز ملکوتی را، به‌عنوان نمونه و اسوه زنان معرفی می‌کند. آن زندگی ظاهری او، جهاد او، مبارزه او، دانش او، سخنوری او، فداکاری او، شوهرداری او، مادری او، همسری او، مهاجرت او و حضور او در همه میدان‌های سیاسی و نظامی و انقلابی و برجستگی همه جانبه او که مردهای بزرگ را در مقابل او به خضوع وادار می‌کرد.

اصولاً درک نادرست از شخصیت زن، که میراث نامبارک فرهنگ‌های غیر اسلامی دخیل در اندیشه مسلمانان است، باعث شده  که آن حضرت تنها از زاویه دختری برای پیامبر(ص) و مادری برای ائمه(ع) مطرح شود و آن شایستگی‌ها و گزینش الهی که در شکل‌گیری زندگی و شخصیت آن حضرت نقش برجسته داشته و زندگی و صفات فاطمه زهرا(س) را به عنوان اسوه‌ای برای همه زنان و همه انسان‌ها، به ویژه زنان، مطرح می‌‌کند، مجهول بماند. حضرت زهرا(س) برتر از همه زنان برگزیده و سرور زنان از آغاز تاریخ بشر تا پایان است.