امام جماعت مسجد صاحبالزمان (عج) درباره واکنش مردم به کار کشت برنج و پرورش شترمرغش میگوید: مردم خیلی تعجب میکنند، البته حق هم دارند؛ آنها روحانیون را کمتر در حال تولید دیدهاند چه رسد به تولید شترمرغ!
به گزارش پایگاه تخصصی مسجد به نقل از روابط عمومی سازمان بسیج سازندگی، شترمرغ نوعی پرنده بیپرواز بومی آفریقاست که لقب بزرگترین پرنده زنده دنیا را یدک میکشد و تخم آن نیز از هر پرنده دیگری بزرگتر است. مدتهاست که شترمرغها با توجه به منافع سرشاری که دارند، در نقاط مختلف دنیا اهلی شده و پرورش داده میشوند.
پرورش شترمرغ در ایران نیز مدتی است که جدیتر از گذشته دنبال میشود. گوشت شتر مرغ فاقد چربی و کلسترول بالاست. از چربی شتر مرغ برای تولید روغن و صابون استفاده می شود. پوست و پر شتر مرغ در تولید پوشاک کاربرد دارد. مغز این پرنده در درمان بیماری آلزایمر مؤثر است و از بافت زانوی شترمرغ در دستگاههای الکترونیکی و مخابراتی استفاده میشود. حتی میتوان قرنیه چشم این پرنده را به قرنیه چشم انسان پیوند زد.
مجموعه این موارد به اضافه سرعت رشد سریع و ضریب تبدیل بالای شترمرغ، باعث جذاب شدن این پرنده در نگاه پرورشدهنگان و علاقمندان به عرصه پرورش طیور شده است.
حجتالاسلام والملسمین امید صفری از جمله پرورشدهندگان موفق شترمرغ در گیلان است. وی از جمله معدود روحانیونی است که در کنار فعالیتهای معمول و شناختهشده این قشر در ترویج معارف دینی، در امر تولید نیز به صورت کاملاً جدی فعالیت میکند. آقای صفری 4 هکتار مزرعه برنج و هزار مترمربع مزرعه پرورش شترمرغ در اختیار دارد. او در عین حال امام جماعت مسجد صاحبالزمان (عج) است.
آباد کردن آخرت از آباد کردن دنیا می گذرد
حجتالاسلام والملسمین امید صفری درباره انگیزهاش از فعالیت تولیدی و اشتغالزایی، میگوید: پیامبر مکرم اسلام (ص)، امیرالمؤمنین (ع)، امام صادق (ع) و امام باقر (ع) در کنار فعالیتهای دینی و سیاسیشان، به اداره نخلستان خرما و کشت گندم میپرداختند. از نظر اهل بیت (س) آباد کردن دنیا وسیلهای برای آباد کردن آخرت است. ما در قرآن ابتدا میخوانیم «ربنا آتنا فی الدنیا حسنه» و پس از آن می گوییم «و فی الآخره حسنه». این بدین معنی است که بدون پرداختن به دنیا نمیتوان به آخرت ایدهآل دست یافت.
وی میافزاید: باید دنیا را آباد کرد و به مردم منفعت رساند، اما نباید به آن چسبید یا وارد فعالیتهای سوداگرانه شد. آنهایی که فرق تلاش برای آباد کردن دنیا را با دنیاگرایی نمیدانستد، هر گاه اهل بیت (ع) را در حال فعالیت کشاورزی میدیدند، متعجب میشدند و از خود میپرسیدند اهل بیت (ع) که این همه مردم را به پرهیز از دنیاگرایی دعوت میکنند، پس چرا خودشان این همه کار میکنند و برای دنیا زحمت میکشند؟
مزیتهای پرورش شترمرغ
امام جماعت مسجد صاحبالزمان (عج) درباره ورودش به عرصه پرورش شترمرغ میگوید: هیچوقت علاقمند به کار دولتی و پشت میزنشینی نبودم، با روحیاتم سازگاری نداشت. از قدیم هم برنج کشت میکردم و در مزرعه پا به پای کارگرها مشغول بودم. زمینی به وسعت 1000 متر در اختیار داشتم که به دلیل برخوردار نبودن از منابع آبی، امکان فعالیت کشاورزی و باغداری در آن مهیا نبود. در نتیجه به دنبال عرصه دیگری برای درآمدزایی از این زمین بودم و با مطالعاتی که داشتم پرورش شترمرغ را دارای توجیه اقتصادی بالاتری یافتم و با وامی که از بسیج سازندگی گرفتم کار را شروع کردم.
این فعال اقتصادی درباره ویژگیهای شترمرغ خاطرنشان میکند: تقریباً همه اجزاء بدن شترمرغ مورد استفاده قرار میگیرد. گوشت آن به دلیل پروتئین بالا و عاری بودن از چربی گزینه بسیار ایدهآلی است. از چربی آن انواع لوازم آرایشی و بهداشتی و روغن تهیه میشود. چرم شترمرغ هم رواج زیادی دارد. از پر و پوکه تخم مرغ آن هم برای تهیه وسایل زینتی استفاده میشود. شترمرغ حیوان بسیار نجیب و مهربانی است و هیچ سر و صدایی ندارد. تلفات و مرگ و میر آن نزدیک به صفر است و مقاومت بسیار زیادی در برابر بیماریها دارد. البته مصرف گوشت آن هنوز آنطور که باید در میان مردم جا نیفتاده است.
فرهنگ کار و تولید در گذشته میان طلاب قویتر بود
امید صفری اضافه میکند: جوجه شترمرغها را از مزارع مولد میخرم و به مدت 8 ماه آنها را پرورش میدهم. شترمرغها وقتی به 8 ماهگی میرسند، وزن آنها از 100 کیلوگرم عبور میکند. شترمرغ زنده به ازای هر کیلوگرم، 14 هزارتومان به فروش میرسد. یعنی یک شترمرغ 100 کیلوگرمی یک میلیون و 400 هزار تومان به فروش میرسد و سود زیادی به همراه دارد. از آنجایی که شترمرغها کشتارگاه اختصاصی ندارند، کشتار آنها زحمت زیادی دارد و ناگزیر از زنده فروشی آنها هستیم. شترمرغ را اگر به صورت کشتار شده بفروشیم سود بسیار بیشتری به همراه دارد.
وی درباره واکنش مردم به کار کشت برنج و پرورش شترمرغش میگوید: مردم خیلی تعجب میکنند، البته حق هم دارند. آنها روحانیون را کمتر در حال تولید دیدهاند. فرهنگ کار و تولید در گذشته میان طلاب قویتر بود اما به مرور کمرنگ شد و اثرش را در میان مردم هم گذاشت. وقتی اذان میگویند، لباس گلی را میکنم و به مسجد میروم. تجربه من نشان داده که مردم به طلبهای که عرق میریزد و کار تولیدی میکند بیشتر احترام میگذارند و حرف این طلبه بیشتر اثر دارد. فقط نباید به حرف زدن درباره اقتصاد مقاومتی و جهاد اقتصادی اکتفا کنیم، باید خودمان آستین بالا بزنیم تا مردم ترغیب شوند.