مرحوم آیة الله‏ محمدرضا مهدوى کنى

معظم‏له در سال 1310 هـ ش در قریه کن واقع در حومه تهران  یافت و پس از گذراندن مقطع ابتدایى در کن و تهران و سه سال سپرى ساختن دروس حوزوى در مدرسه علمیه مرحوم برهان عازم قم شد و تا سال  1340 در محضر استادان مبرز آن زمان همچون حضرات آیات حاج شیخ عبدالجواد سده‏اى (جبل عاملى)، شهید صدوقى، سلطانى، مجاهدى، رفیعى، قزوینى، شعرانى، علامه طباطبایى، بروجردى، امام خمینى و آیت ‏اللّه‏ العظمى گلپایگانى و دیگر استادان تلمذ کرد. ایشان پس از درگذشت آیت اللّه‏ بروجردى به تهران بازگشت و به ادامه مبارزات خود بر ضد طاغوت ـ که از هیجده سالگى و در زمان آیت ‏اللّه بروجردى شروع کرده بود، پرداخت ـ در نهضت اسلامى به رهبرى امام خمینى قدس ‏سره شرکت فعال و مؤثر داشت و انواع شکنجه ‏ها، زندان‏ها و تبعیدها را به جان خرید. ایشان پیش از پیروزى انقلاب با حکم امام خمینى به عضویت شوراى انقلاب درآمد و پس از پیروزى نیز عهده دار مسئولیت‏هاى حساس و گوناگون شد. معظم‏له در حال حاضر دبیر جامعه روحانیت مبارز تهران و رئیس دانشگاه امام صادق است و از جانب امام خمینى تولیت مدرسه علمیه مروى تهران را بر عهده دارد.  

 تألیفات:

1 ـ نقطه‏هاى آغاز در اخلاق عملى؛

2 ـ اصول و مبانى اقتصاد اسلامى در قرآن؛

3 ـ بیست گفتار.

 سمت‏ها و فعالیت‏ها:

1 ـ سرپرست کمیته انقلاب اسلامى؛

2 ـ عضو شوراى نگهبان؛

3 ـ وزیر کشور در دولت شهید رجایى و شهید باهنر؛

4 ـ نخست وزیر؛

5 ـ عضو شوراى عالى انقلاب فرهنگى؛

6 ـ مسئول ستاد رسیدگى به مناطق جنگى؛

7 ـ عضو شوراى بازنگرى قانون اساسى؛

8 ـ عضو مجع تشخیص مصلحت نظام؛

9 ـ رئیس مرکز رسیدگى به امور مساجد؛