احکام
۱۳۹۲/۱۰/۱۴

     نجس کردن زمین وسقف وبام وطرف داخل دیوار مسجد حرام است و هر کس بفهمد که نجس شده است، باید فوراً نجاست آن را بر طرف کند. احتیاط واجب آن است که طرف بیرون دیوار مسجد را هم نجس نکنند، و اگر نجس شود نجاستش را بر طرف نمایند، مگر آن که واقف آن را جزء مسجد قرار نداده باشد.

 

     اگر نتواند مسجد را تطهیر نماید، یا کمک لازم داشته باشد وپیدا نکند، تطهیر مسجد بر او واجب نیست، ولی اگر بی‏احترامی به مسجد باشد، بنابر احتیاط واجب، باید به کسی که می‏تواند تطهیر کند اطلاع دهد.

 

     اگر جایی از مسجد نجس شود که تطهیر آن بدون کندن یا خراب کردن ممکن نیست باید آن‏جا را بکنند، یا اگر خرابی زیاد لازم نمی‏آید خراب نمایند، و پر کردن جایی که کنده‏اند، و ساختن جایی که خراب کرده‏اند واجب نیست. ولی اگر آن کس که نجس کرده بکند یا خراب کند در صورت امکان باید پُر کند و تعمیر نماید.

 

     اگر مسجدی را غصب کنند و به جای آن خانه و مانند آن بسازند، که دیگر به‏آن مسجد نگویند باز هم بنابر احتیاط واجب نجس کردن آن حرام و تطهیر آن واجب است. ولی اگر مسجدی را به اذن حاکم شرع خراب کنند و چیز دیگری بسازند یا در مسیر عبور و مرور قرار بگیرد نجس کردن آن حرام نیست و تطهیر آن واجب نمی‏باشد.

 

     نجس کردن حرم پیامبر اکرم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم حرم امامان علیهم‏السلام حرام است. اگر یکی از آن‏ها نجس شود، چنانچه نجس ماندن آن بی‏احترامی باشد، تطهیر آن واجب است، بلکه احتیاط مستحب آن ست که اگر بی‏احترامی هم نباشد آن‏را تطهیر کنند.

 

     اگر حصیر مسجد نجس شود، بنابر احتیاط واجب باید آن را آب بکشند؛ ولی چنانچه به‏واسطه آب کشیدن، خراب می‏شود وبریدن جای نجس بهتر است، باید آن‏را ببرند و اگر کسی که نجس کرده ببرد، باید خودش اصلاح کند.

 

     بردن عین نجس مانند خون در مسجد اگر بی‏احترامی به مسجد باشد حرام است، و همچنین بردن چیزی که نجس شده، درصورتی که بی‏احترامی به مسجد باشد حرام است.

 

     اگر مسجد را برای روضه‏خوانی چادر بزنند وفرش کنند وسیاهی بکوبند و اسباب چای در آن ببرند، درصورتی‏که این کارها به مسجد ضرر نرساند و مانع نماز خواندن نشود، اشکال ندارد.

 

     بنابر احتیاط واجب مسجد را به طلا نباید زینت نمایند و همچنین نباید صورت چیزهایی که مثل انسان و حیوان روح دارد در مسجد نقش کنند، و نقاشی چیزهایی که روح ندارد، مثل گل و بوته مکروه است.

 

     اگر مسجد خراب هم شود نمی‏توانند آن‏را بفروشند یا داخل ملک و جاده نمایند؛ مگر به اذن حاکم شرع باشد.

 

     فروختن در و پنجره و چیزهای دیگر مسجد حرام است و اگر مسجد خراب شود، باید آن‏ها را صرف تعمیر همان مسجد کنند، و چنانچه به‏درد آن مسجد نخورد، باید در مسجد دیگر مصرف شود، ولی اگر به درد مسجدهای دیگر هم نخورد، می‏توانند آن را بفروشند و پول آن را اگر ممکن است صرف تعمیر همان مسجد، وگرنه صرف تعمیر مسجد دیگر نمایند، و احتیاط واجب آن است که تمام این تصرفات در صورت دست‏رسی به مجتهد عادل، با اجازه او باشد.

 

     ساختن مسجد و تعمیر مسجدی که نزدیک به خرابی می‏باشد مستحب است واگر مسجد طوری خراب شود که تعمیر آن ممکن نباشد، می‏توانند آن‏را خراب کنند و دوباره بسازند بلکه می‏توانند مسجدی را که خراب نشده، برای احتیاج مردم خراب کنند و بزرگتر بسازند، در صورتی که با اذن حاکم شرع باشد.

 

     تمیز کردن مسجد و روشن کردن چراغ آن مستحب است، وکسی که می‏خواهد مسجد برود، مستحب است خود را خوشبو کند ولباس پاکیزه و قیمتی بپوشد، و ته کفش خود را وارسی کند که نجاستی به‏آن نباشد، و موقع داخل شدن به مسجد اول پای راست و موقع بیرون آمدن، اول پای چپ را بگذارد، و همچنین مستحب است از همه زودتر به مسجد آید و از همه دیرتر از مسجد بیرون رود.

 

     وقتی انسان وارد مسجد می‏شود، مستحب است دو رکعت نماز به قصد تحیت و احترام مسجد بخواند، و اگر نماز واجب یا مستحب دیگری هم بخواند کافی است.

 

     خوابیدن در مسجد اگر انسان ناچار نباشد وصحبت کردن راجع به کارهای دنیا و مشغول صنعت شدن و خواندن شعری که نصیحت و مانند آن نباشد مکروه است. و نیز مکروه است آب دهان و بینی و اخلاط سینه را در مسجد بیندازد و گمشده‏ای را طلب کند و صدای خود را بلند کند ولی بلند کردن صدا برای اذان مانعی ندارد.

 

     راه دادن بچه و دیوانه به مسجد مکروه است و کسی که پیاز و سیر و مانند این‏ها خورده که بوی دهانش مردم را اذیت می‏کند مکروه است به مسجد برود.