به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) شعبه کردستان، در کتاب‌های تاریخی «حدیقه ناصریه و تحفه ناصریه» مطالبی در این زمینه به شرح زیر آمده است: در یکی از روستاهای این بلوک که نگل نام دارد ... مسیر قدیمی که به مسجد عبدالله عمر یا عبدالله عمران مشهور است و قرآن خیلی بزرگی در این مسجد وجود دارد که به خط کوفی نوشته شده است.

در داخل مسجد روستای نگل، قرآن خطی از دوران گذشته وجود دارد که بنا به اعتقادات و باورهای مردم یکی از چهار قرآن خطی است که در زمان خلیفه سوم به رشته تحریر در‌آمده و به چهار اقلیم دنیا فرستاده شده است.

به همین دلیل مردم اعتقاد زیادی به این کلام الهی دارند و در حل مشکلات و گرفتاری‌های زندگی خود از آن یاری می‌جویند و قسم دروغ به آن را گناهی بزرگ و نابخشودنی می‌دانند.

چگونگی انتقال این قرآن به روستای نگل روشن نیست، اما با توجه به گفته‌ها و حکایات عامه این قرآن در دوران صفویه از دل خاک بیرون آورده شد و از آن زمان در مسجد قدیمی روستا به‌منظور زیارت اهالی منطقه نگه‌داری می‌شود که این مسجد در چند سال اخیر به‌طور کامل بازسازی شده است

چگونگی انتقال این قرآن به روستای نگل روشن نیست، اما با توجه به گفته‌ها و حکایات عامه این قرآن در دوران صفویه از دل خاک بیرون آورده شد و از آن زمان در مسجد قدیمی روستا به‌منظور زیارت اهالی منطقه نگه‌داری می‌شود که این مسجد در چند سال اخیر به‌طور کامل بازسازی شده است.

قطع این قرآن رحلی بزرگ، جلد آن چرمی و رنگ آن قهوه‌ای تیره است و صفحات قرآن ضخیم و به علت تشابهی که با پوست دارد ‌بین مردم به پوست آهو شهرت یافته است. خط قرآن نگل کوفی و دارای نقطه و اعراب و در قسمت سر سوره‌ها و شماره‌های آیات مزین به نقوش گیاهی است.

بر اساس شواهد موجود شیوه نگارش و اعراب‌گذاری این قرآن ارزشمند احتمالاً به سده‌های چهارم یا پنجم ه.ق بر‌می‌گردد به‌طوری‌که این قرآن علاوه بر احترامی که ‌میان مردم منطقه دارد از لحاظ هنری و تاریخی دارای ارزش فراوانی است و طبق روایات یکی از چهار قرآنی است که در زمان خلافت خلیفه سوم به چهار اقلیم جهان ارسال شده است.

همچنین این قرآن به خط کوفی با حاشیه‌های طلاکاری شده نوشته شده است و اندازه آن 20 در 60 سانتی‌متر بوده و 15 سانتی متر نیز قطر دارد و زیارتگاه مسلمانان است.