مسجد جامع مظفری، قلب تپنده معنویت در شهر کرمان
۱۳۹۲/۰۱/۰۴

برج ساعتش که بزرگترین برج ساعت مساجد ایران است، وقت ظهر را اعلام می‌کند، طولی نمی‌کشد که مناره‌ها هم به صدا درمی‌آیند و آن هنگام که آفتاب آسمان را غرق نور کرده و روحانیت در این مکان قدسی به اوج خود می‌رسد.

قلبها شروع به تپیدن می‌کند و آن وقت است که این رواقها، این محراب، این کتیبه‌ها، این گچبری‌ها و کاشی‌های معرق هفت رنگ و جمیع این نقوش اسلیمی و خطوط ثلث شما را به سوی خود می‌خوانند و در خود فرو می‌برد، چقدر خلوت با معبود در این خانه می‌چسبد و چه شکوه و چه لذتی دارد سر بندگی بر آستانش فرود آوردن خوش به حال آدمای این محله.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه کویر، اینجا مسجد جامع مظفری شهر کرمان است، همان مسجد معروف که داستان به اتش کشیدنش را همه می‌دانیم‌، مکانی روحانی و مقدس که بعد از گذشت هشتصد سال از عمرش همچنان بر تارک شهر می‌درخشد و چه استوار گذر تاریخ را به نظاره نشسته؛ مسجدی باشکوه یادگار دوران آل مظفر که کتیبه سر در ورودی اش قدمت آن را به سال 750 قمری می رساند البته این مسجد در دوره های صفویه و زندیه تکمیل و مرمت شده و در هر دوره اندکی آراسته تر از جمله کاشی‌کاری‌های زیبای آن که رد دست هنرمندان دوره صفویه را می‌توان در آن دید.

قرن‌ها‌ست که با قامتی به بلندای ایمان و اخلاص، پایگاه معنویت و زیور آثار تاریخی به شمار می‌رود. مسجد جامع مظفری کرمان دارای سه در ورودی در ضلع شرقی، جنوب غربی و شمال است که آن را به میدان مشتاقیه، خیابان شریعتی و بازار مظفری ارتباط می‌دهد. این مسجد چهار ایوان دارد و در ایوان بزرگ محراب زیبایی است که حاشیه آن از سنگ مرمر سبز و مزین به خطوط ممتاز و استادانه است.

مسجد جامع کرمان در دوران حکومت امیر مبارزالدین محمد مظفر سر سلسله آل مظفر بنا شده است، تاریخ بنا در کتیبه سر در اصلی750 هجری قمری ذکر شده است. ساختمان مسجد برطبق اصول قرینه ساز، دو ایوان بزرگ تابستانی و زمستانی دارد. ارزشمندترین قسمت بنا کاشی‌کاری معرق محراب و سردر شرقی مسجد است. در این مسجد انواع کاشی‌های معرق، هفت رنگ ساده و چندرنگ کار شده است.

این‌ مسجد یکی‌ از قدیمی‌ترین‌ بناهایی‌ است‌ که‌ از سلاطین‌ ایرانی‌ بعداز آل‌ بویه‌ باقی‌ مانده‌ است‌. این‌ بنا سردری‌ رفیع‌ و عظیم‌ در ضلع‌ شرقی‌ دارد که‌ با کاشی‌ کاری‌هایی‌ زیبا تزئین‌یافته‌ و برج‌ ساعت‌ آن‌ زینت‌ بخش‌ سردر رفیع‌ آن‌ است‌. ساختمان‌ مسجد بر طبق‌ اصول‌ قرینه‌ سازی‌، دو ایوان‌بزرگ‌ تابستانی‌ و زمستانی‌ دارد.

ارزشمندترین قسمت بنا کاشیکاری معرق محراب و سردر شرقی مسجد است. دراین مسجد انواع کاشی‌های معرق، هفت رنگ ساده و چندرنگ کار شده است.

حادثه به آتش کشیدن مسجد جامع

حادثه به آتش کشیدن مسجد جامع کرمان از مهمترین فرازهای جنایات رژیم پهلوی محسوب می شود روز 24 مهر 1357 که حدود 20 هزار نفر از مردم مسلمان کرمان به منظور بزرگداشت اربعین شهدای 17 شهریور تهران و اولین سالگرد شهادت آیة‌الله حاج سید‌مصطفی خمینی، به دعوت علما و روحانیون کرمان در مسجد جامع اجتماع کرده بودند و بازار و کلیة مغاز‌ها تعطیل بود، ناگهان حدود 300 نفر ظاهراً از ساکنین زاغه‌نشین که به کولی‌ها معروف هستند، با در دست داشتن چوب و میله آهنی و دادن شعار «جاوید شاه» از چند خیابان شهر عبور و در ساعت 11:30 در حالی که یکی از روحانیون مشغول سخنرانی بود، به مسجد حمله کردند.

ابتدا دوچرخه‌ها و موتورهای مردم را به آتش کشیدند که عده‌ای از مردم داخل مسجد به طرف آنها به راه افتادند. در همین هنگام پلیس به حمایت از آنان به طرف مردم تیراندازی کرد و مردم ناچار به داخل مسجد بازگشتند. عده‌ای از مهاجمان با شعار «جاوید شاه» به پشت بام مسجد رفته و با کندن آجر و پرتاب آنها، جمعیت را مورد حمله قرار دادند. مردم درهای شبستان را برای جلوگیری از ورود آنها بستند. طولی نکشید که گازهای خفه‌کننده‌ای فضا را پر کرد، درهای شبستان شکسته شد و کولی‌ها با چماق و چوب و میله آهنی، به جان مردم افتادند. عده‌ای از مردم و روحانیون مجروح شدند.

آیت ‌الله صالحی کرمانی و آیت ‌الله رخشاد نجفی نیز در اثر پخش گاز بیهوش شدند و مردم آنان را روی دست از مسجد خارج کردند.

قسمتی از وسایل و ساختمان مسجد به آتش کشیده شد و قرآن‌های داخل مسجد هم سوخته شد. سپس مهاجمان در میدان فابریک اجتماع کردند و در حالی که شعار‌هایی به نفع رژیم می‌دادند از چندین خیابان گذشته و در جلوی مسجد صفا پس از تظاهرات کوتاهی، مجدداً به طرف میدان مشتاقیه آمده و از دو طرف به مسجد جامع حمله کردند. آنگاه به طرف میدان ارک رفتند و سه فروشگاه بزرگ را که میلیونها تومان اتومبیل و دوچرخه و موتورسیکلت در آنها بود به آتش کشیدند و این در حالی بود که اتومبیلهای آتش‌نشانی پشت سر آنها حرکت می‌کرد. سپس وارد بازار شده و مغازه‌هایی را که متعلق به معتمدین شهر بود غارت کردند.

بطور کلی اهداف مهاجمان از قبل مشخص بود. آنها مغازه‌هایی را مورد حمله قرار می‌دادند که متعلق به متدینین بود، و یا تصویر‌هایی از امام راحل پشت شیشه‌های مغازه خود نصب کرده بودند. هدف رژیم از ایجاد این بلوا، بر هم زدن اجتماع بزرگ مردم مسلمان و ایجاد رعب و وحشت، آن هم به اسم مردم بود.

به گزارش ایسنا، اینجا هنر و زیبایی با معنویت پیوند می خورد تا شما را سرشار از معنویت و عظمت نماید، به کرمان که بیایید مطمئنا مسجد جامع اولین مکان برای دست یافتن شما به ارامش خواهد بود.

گزارش از: فرزانه لشکری، خبرنگار ایسنا، منطقه کویر