مسجد جامع قزوین یا مسجد جامع عتیق یا مسجد‌جامع کبیر از بزرگترین مساجد‌ایران و کهن‌ترین مساجد‌جامع کشورمان است. بنای‌نخست آن بر روی آتشکده از دوران‌ساسانیان ساخته شده است.

این مسجد به سبک چهار ایوانی بنا شده و در شهر قزوین قرار دارد و به فرمان هارون الرشید و در سده 192 هجری ساخته شده است.

در یورش مغولان به قزوین و از آنجا که مهمترین مسجد شهر بوده بخشی از آن "ایوان جنوبی" تخریب شده ولی در دوره‌های بعد مرمت شده است.


آثار معماری چند دوره در این بنا مشاهده می‌شود و قدیمی‌‌ترین بخش آن متعلق به سده دوم اسلامی است. ایوان‌ها در دوره صفوی بازسازی شده اما ایوان‌شرقی آن در دوره قاجار مرمت شده است.


ساخت مقصوره خمار تاشی در ضلع‌جنوبی مسجد به دستور امیرخمارتاش ابن‌عبدالله عمادی وزیر سلطان ملکشاه سلجوقی به سال 500 هجری قمری صورت گرفته است.


کتیبه‌هایی به پنج ردیف به خط کوفی گلدار، نسخ و ثلث در این مکان دیده می‌شود