قرآن کریم مى‏فرماید: «وَالَّذِینَ اتَّخَذُوا مَسْجِداً ضِرَاراً وَکُفْراً وَتَفْرِیقاً بَیْنَ الْمُؤْمِنِینَ وَإِرْصَاداً لِمَنْ حَارَبَ اللّهَ وَرَسُولَهُ مِن قَبْلُ وَلَیَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلاَّ الْحُسْنَى وَاللّهُ یَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ لاَتَقُمْ فِیهِ أَبَداً...»؛ و کسانى که مسجدى ساختند براى زیان به مسلمانان، و تقویت کفر و تفرقه‏افکنى میان مؤمنان و کمینگاه براى کسى که از پیش باخدا و پیامبرش مبارزه کرده بود، آن‏ها سوگند یاد مى‏کنند که جز نیکى و خدمت چیزى نداشته‏ایم، اما خداوند گواهى مى‏دهد که آن‏ها دروغگو هستند، هرگز در آن (مسجد) به عبادت نایست!

اسلام از نمازگزاردن در مساجدى که با هدف تضعیف دین بنا شده است، نهى نموده و از اینکه خداوند متعال، رسول اکرم  صلى‏الله‏علیه‏و‏آله را از نمازگزاردن در مسجدى که از ابتدا بر بنیان تقوا، پى‏ریزى شده فرمان مى‏دهد، روشن مى‏شود که نمازگزار نیز باید توجه کند که در چه مسجدى نماز مى‏گزارد و همراه با پرهیز از وسوسه‏هاى شیطانى و دقت‏هاى نابجا، مواظب باشد که نماز خواندن او در برخى مساجد، به‏گونه‏اى رونق بخشیدن به جمع دشمنان نباشد.

در مجمع البیان در تفسیر آیه «وارصاداً لمن حارب اللّه‏ و رسوله من قبل» آمده است: یعنى آن مسجد (مسجد ضرار) را براى بازگشت ابوعامر راهب ساخته و آماده کرده بودند. ابوعامر همان کسى است که قبلاً با خدا و رسولش جنگیده بود. داستانش چنین است که وى در جاهلیت جامه پشمى پوشیده و رهبانیت پیش گرفته بود، اما وقتى پیامبر به مدینه رفت، بر آن حضرت حسادت ورزید و احزاب را علیه ایشان بسیج کرد. او پس از فتح مکه به طائف گریخت و چون مردم آنجا مسلمان شدند، او به شام و از آنجا به روم رفت و مسیحى شد. ابوعامر پدر حنظله (غسیل‏الملائکه) است. رسول خدا  صلى‏الله‏علیه‏و‏آله او را ابوعامر فاسق نامید. وى به منافقان پیغام داده بود: خود را آماده کنید و مسجدى بسازید؛ زیرا من نزد قیصر رفته و با سپاهیان او آمده و محمد  صلى‏الله‏علیه‏و‏آله را از مدینه بیرون مى‏کنم! منافقان منتظر برگشت ابوعامر بودند، اما او پیش از رسیدن به نزد پادشاه روم، به هلاکت رسید.

خداوند پیامبر خود را از نیت پلید و باطن کثیف منافقان آگاه کرد... و رسول خدا در برگشت از غزوه تبوک، عاصم بن عوف عجلانى و مالک بن رخشم را فرستاد و فرمود: «به سوى این مسجدى که طرفدارانش ستمگرند، بروید و آن را ویران کنید و بسوزانید و دستور داد محل آن را به زباله‏دانى و جاى انداختن لاشه‏ها و مردارها تبدیل کنند».