اکنون که جامعه بشرى پس از تجربه مکاتب و ایسمهاى بشرى، از آنها طرفى نبسته و از شعارهاى توخالى آنها خسته شده است و تلخ کامى فقدان معنویت را با عطشى التهاب آمیز، تجربه نموده و و همچنان با تشنه کامى در پى یافتن پاسخ پرسشهاى عمیق خویشتن است! اکنون که جامعه بشرى در پى مناسبات نوینى است که ارتباط وى را با مبدا هستى برقرار ساخته و معاد او را در بهترین شکل ممکن رقم بزند، اکنون که چهره کریه فقر، آدمکشى، استثمار، استعمار، استحمار در قالبهاى نوین همچنان چالش بزرگ بشریت قرن معاصر است، اکنون که اکثر حاکمان جهان معاصر در زیر لواى شعارهاى آزادى و حقوق بشر، عدالت را فداى منفعت مىکنند و ظالمانه بر مردم حکم مىرانند، اکنون که در ظلمات فضاى فرهنگى مبتنى بر سکس و خشونت، بشریت نیاز به بازگشت به خویشتن براى یافتن آرامش معنوى را به شدت احساس مىکند، ضرورت احیاى نقش و کارکردهاى مختلف مساجد بیش از گذشته، محسوس مىباشد. بنابراین احیاى کارکردهاى عظیم مساجد یک ضرورت انسانى اسلامى است و مىتواند راه نجات بشریت معاصر باشد.
بدینسان باید مساجد به همان کیفیت پیشین و در عالىترین شکل ممکن مورد بهرهبردارى قرار گیرند و به عنوان مهمترین سنگر حفظ اسلام و انقلاب اسلامى در خدمت دین و ترویج و نشر معارف و فرهنگ غنى اسلام و پیام و رهنمودهاى حیات بخش ائمه معصومین علیهمالسلام و تأمین سعادت و ارتقاى اندیشه و فرهنگ مسلمین و صیانت از دستاوردهاى انقلاب و خونهاى شهیدان باشند.