نمایش صفحات

شهر قدس از جایگاه بزرگى نزد مسلمانان، مسیحیان و یهودیان برخوردار است؛ که قدس زادگاه ادیان سه‏گانه بوده و بسیارى از پیامبران و انبیا در قدس به سر مى‏بردند یا به نحوى با آن در ارتباط بودند.

این موضوع از حقایق تاریخى به شمار مى‏آید و داستان‏ها و روایت‏هاى متعددى درباره آن‏ها نقل شده و نمى‏توان آن را با ادلّه تاریخى اثبات کرد؛ از جمله مى‏توان به ارتباط حضرت ابراهیم، یعقوب، اسحاق، عیسى، یحیى، زکریا و صالح با بیت‏المقدس اشاره کرد. روایت‏ها و داستان‏هاى بسیارى درباره ارتباط میان قدس و خانه آدم و نوح و سام نقل شده است. در روایتى آمده است که حضرت آدم علیه‏السلام در غارى بین قدس و مسجد حضرت ابراهیم به خاک سپرده شد. همچنین روایت شده که کشتى حضرت نوح پس از طى مسافتى بر بیت‏المقدس رسید و به اذن خداوند زبان گشود و گفت: اى نوح! این بیت‏المقدس و محل سکونت انبیا (و فرزندان تو) مى‏باشد. و آمده است که سام بن نوح این منطقه را ساخته و بر آن حکومت کرد و به «ملکى صادق» ملقّب گشت.
از عبداللّه‏ بن عمر نیز روایت شده که انبیا بیت‏المقدس را ساختند و در آن زیستند و یک وجب از آن نیست مگر اینکه پادشاهى بر روى آن سجده کرده باشد و مقاتل بن سلیمان نیز گفته هر وجب از آن، محل سجود انبیا و پیامبران و فرشتگان بوده است.

ایمان به پیامبران و رساله‏هاى آسمانى، از اصول عقیده اسلامى است. دین اسلام براى تصدیق ادیان آسمانى پیش از خود آمد. در آیه 3 و 4 سوره آل‏عمران آمده است: « نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتَـبَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِمَا بَیْنَ یَدَیْهِ وَأَنْزَلَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنجِیلَ مِن قَبْلُ هُدىً  ِلنَّاسِ وَأَنْزَلَ الْفُرْقَانَ» و در آیه 13 سوره شورى نیز آمده « شَرَعَ لَکُم مِنَ  الدِّینِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحاً وَالَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ وَمَا وَصَّیْنَا  بِهِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى وَعِیسَى أَنْ أَقِیمُوا الدِّینَ وَلاَ تَتَفَرَّقُوا فِیهِ» با توجه به این آیات مى‏توان اماکن مقدس را به شرح ذیل معرفى کرد:

الف) مسجد الاقصى: دومین مسجدى است که حضرت ابراهیم بعد از کعبه آن را ساخت. الاقصى یعنى دورتر و به‏معناى دور از مکه و مسجدالحرام است.

ب) مسجد صخره: این مسجد داراى تاریخ قدیمى است. حضرت ابراهیم علیه‏السلام این مکان را محل عبادت خود قرار داد.

حضرت یعقوب علیه‏السلام پس از مشاهده نورى از نواحى آن، مسجدى در آن بنا کرد که به مسجد صخره معروف شد. یوشع علیه‏السلام «قبه زمان» یا «خیمه اجتماع» را که قبلاً حضرت موسى علیه‏السلام تأسیس کرده و محراب آن را حضرت داود ساخته بود، بنا کرد. حضرت سلیمان علیه‏السلام نیز در زمان خود معبدى را که به نامش معروف شد در آنجا بنا نهاد و پیامبر اسلام در شب اسرا از بالاى آن به آسمان عروج کرد.

ج) دیوار براق: دیوارى است که ناحیه غربى اطراف مسجدالاقصى را احاطه کرده و جزئى از حرم به حساب مى‏آید.
پیامبر اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله در شب اسرا و معراج، اسب براق خود را در همین مکان بسته بود. یهود آن را دیوار مبکى مى‏نامند. این دیوار از بقایاى (بت) قدیمى که هیرودوس آن را در سال 18 ق.م ساخته بود و تیتوس آن را در سال 70 درهم کوبید، مى‏باشد. از این رو، این مکان را مقدس دانسته و زیارت مى‏کنند.

اما از نظر مسیحیان، پس از این‏که روم‏ها در اطراف مسجدالاقصى صلیبى را کشف کردند، در سال 335 به دستور ملکه هیلانا در همان مکان کلیسایى ساخته شد. آنان معتقدند این صلیب همان صلیبى است که حضرت عیسى علیه‏السلام با آن به‏دار آویخته شد و از مهم‏ترین اماکن مقدس آن‏ها به‏شمار مى‏آید و در کنار دیوار براق واقع است.

هیکل سلیمان نیز از جمله اماکن مقدس یهودیان به شمار مى‏رود و صهیونیست‏ها تا امروز آن هیکل را در ارتفاعات قدس و اطراف مسجدالاقصى جستجو مى‏کنند.