شهر قدس و اطراف آن نزد پیروان سه دین، مقدس و محبوب است؛ سرزمینى که عبادتگاه پیامبران الهى بوده و نقطهاى است براى عروج برخى از آنان به آسمانها و محلى براى ابلاغ وحى و انجام معجزات الهى. این ویژگىهاى خاص هنگامى اهمیت بیشترى مىیابد که بدانیم هیچ مکان دیگرى در کره زمین از چنین وضعیت و جایگاهى برخوردار نیست.
قدس نیز با توجه به عظمت و تقدسى که نزد صاحبان ادیان ابراهیمى دارد، چنانچه با نگاهى جامع و مانع مورد دقت نظر واقع شود و فلسفه وجودى آن به درستى درک شود، مىتواند محملى براى نزدیکى بین خلق خدا با یکدیگر و با خدایشان باشد.
اما از سویى دیگر، چنانچه عدهاى جوهره تقدسى این شهر را نادیده انگارند و صرفا تمام عزم خود را جزم مسأله خشت و گل و بنا و تعلق و مالکیت شهر نمایند، در این صورت این شهر مىتواند وسیلهاى براى هزاران هزار درگیرى و خونریزى و خانه بدوشى و اجحاف شود.