1 . 33 درصد از پاسخگویان در این بررسى اظهارنظر کردهاند که «اصلاً» برنامههاى مذهبى را تماشا نمىکنند. 16 درصد از پاسخگویان «همیشه و اکثراوقات» و 51 درصد «گاهى اوقات و به ندرت» بیننده برنامههاى مذهبى هستند.
2 . عمدهترین دلیل که پاسخگویان براى تماشا نکردن «برنامههاى مذهبى» عنوان کردهاند نداشتن وقت (14 درصد) بوده است. علاقه نداشتن به برنامههاى مذهبى، جذاب نبودن برنامههاى مذهبى و تماشا نکردن تلویزیون در رتبههاى بعدى جاى دارند.
3 . میزگردهاى مذهبى را 29 درصد افراد «گاهى اوقات»، 19 درصد «به ندرت»، 11 درصد «اکثر اوقات» و 3 درصد «همیشه» تماشا مىکنند. در ضمن 38 درصد نیز اظهارنظر کردهاند که «اصلاً» این نوع برنامهها را تماشا نمىکنند.
4 . همچنین بین میزان تماشاى میزگردهاى مذهبى و سن، تحصیلات و وضعیت تأهل بینندگان برنامههاى مذهبى رابطه معنادارى وجود دارد.
5 . میزان تماشاى سخنرانىهاى مذهبى به شرح زیر است: 38 درصد «گاهى اوقات»، 19 درصد «اکثر اوقات»، 17 درصد «به ندرت» و 5 درصد «همیشه» این نوع برنامهها را تماشا مىکنند. گفتنى است که 21 درصد نیز «اصلاً» بیننده برنامه «سخنرانى مذهبى»
نیستند.
6 . دعا و نیایش پخش شده از تلویزیون را 37 درصد افراد «گاهى اوقات»، 33 درصد «اکثر اوقات»، 7 درصد «به ندرت»، 16درصد «همیشه»، تماشا مىکنند و 7 درصد نیز «اصلاً» بیننده چنین برنامههایى نیستند.
7 . در این بررسى، 32 درصد «همیشه»، 31 درصد «اکثر اوقات»، 28 درصد «گاهى اوقات» و 4 درصد «به ندرت» ویژه برنامههاى اذان را تماشا مىکنند و 5 درصد نیز گفتهاند که اصلاً این ویژه برنامهها را تماشا نمىکنند.
8 . ویژه برنامههاى اعیاد مذهبى را 34 درصد «گاهى اوقات»، 30 درصد «اکثر اوقات»، 21 درصد «همیشه» و 5 درصد «به ندرت» تماشا مىکنند. 10 درصد نیز گفتهاند «اصلاً» بیننده این نوع برنامهها نیستند.
9 . میزان تماشاى ویژه برنامههاى محرم و عزادارىها به این صورت است که 35 درصد «همیشه»، 34 درصد افراد «اکثر اوقات» و 4 درصد «به ندرت» این برنامهها را تماشا مىکنند و 4 درصد نیز گفتهاند که «اصلاً» ویژه برنامههاى محرم و عزادارىها را تماشا نمىکنند.
10 . در مقایسه انواع برنامههاى مذهبى، اکثر افراد (69 درصد) «همیشه و اکثر اوقات» ویژه برنامههاى محرم و عزادارىها را مىبینند و در مقابل، تنها 14 درصد «همیشه و اکثر اوقات» بیننده میزگردهاى مذهبى هستند.
آنچه از مطالعه و بررسى این یافتههاى پژوهشى به دست مىآید، نشان دهنده آن است که:
1 . نزدیک به 72 درصد پاسخگویان معتقدند رفتارهاى ناپسند در مقایسه با رفتارهاى پسندیده به یک اندازه یا بیشتر در جامعه رواج دارد.
2 . خانواده، همچنان تأثیرگذارترین نهاد در گسترش خوبىها است و رتبه بعدى پس از آن به صدا و سیما اختصاص دارد.
3 . راستگویى، مهمترین خصلت نیکویى است که در جامعه، کمتر به آن عمل مىشود.
4 . در گستره خصایل ناپسند و رذایل اخلاقى نکوهیده به ترتیب اختلاس، اعتیاد و رشوه بیشترین رواج را در جامعه دارند.
5 . در میان خصایل پسندیده و فضایل اخلاقى به ترتیب عبادت خداوند، احترام به والدین و کمک به هم نوع از رواج بیشترى در جامعه برخوردار است.
6 . تربیت خانوادگى، وضعیت اقتصادى و وضعیت اجتماعى به منزله مهمترین عوامل در ارتکاب منکرات در جامعه هستند.
7 . در دیدگاه اکثر پاسخگویان، اجراى فریضه «امر به معروف و نهى از منکر» در جامعه بسیار ضرورى است.
8 . بیشتر پاسخگویان، مسئولان را بیش از مردم نیازمند «امر به معروف و نهى از منکر» دانستهاند.
9 . در نگاه بیشتر پرسش شوندگان، روشهاى موجود در اجراى این فریضه الهى، امر به معروف و نهى از منکر، ناکارآمد است.
10 . بیشتر پاسخدهندگان مجموعههاى داستانى را به عنوان بهترین مشوّق مردم به اعمال پسندیده مىدانند. این در حالى است که برخى دیگر با کمترین شمار، بحث و گفتگو را در این مقام در نظر مىگیرند.