سؤال 44 ـ آیا تزیین مساجد و آراستن آنها با طلا جایز است؟
اساسا نظر شارع مقدّس در بناى مسجد بر آن است که مساجد از نظر جلوه ظاهرى و مادى در سطحى عادى و معمولى و بلکه ساده و بىپیرایش باشند تا در خانه خدا، توجه انسان هرچه بیشتر از دنیا و مظاهر برجسته دنیوى و از جمله طلا و زیورآلات قطع گردد و انسان بتواند با حالت توجه قلبى و تمرکز حواس، به توحید و عبادت حق تعالى روى آورد. دقت در کلمات معصومان علیهمالسلام در باره آراستن مساجد بیانگر آن است که نوعى پیوستگى و ارتباط میان رواج تباهى و فساد در جامعه با روى آوردن به آراستن مساجد وجود دارد. در سنن ابنماجه، به نقل از پیامبر گرامى صلىاللهعلیهوآله آمده است که: «ما ساءَ عملَ قومٌ قطّ الاّ زخرفوا مساجدَهم»؛[1] هرگاه عمل و رفتار گروهى تباه مىشود، به طلاکارى و آراستن مساجد خویش روى مىآورند. بنابراین، زینت کردن ظاهرى مساجد از نشانهها و آثار تباهى در رفتار و کردار جامعه به شمار مىآید.
از اینرو، در هر حال، بناى مسجد باید یادآور ذات اقدس حق باشد و حتىالامکان با اسامى او مزیّن گردد تا در و دیوار بیننده را به یاد خدا آورد و چیزى که موجب حواسپرتى و غفلت شود در کار نباشد. البته لازم است طرّاحى اسماء و آیات به گونهاى باشد که افراد بتوانند بخوانند. متأسفانه در برخى موارد، مشاهده مىشود خطوطى نقش مىشوند که یا اصلاً خوانده نمىشوند یا با زحمت و دشوارى زیاد، که خود موجب غفلت و حواسپرتى مىگردد!
[1] . سننابنماجه، ج 1، ص 245، کتاب«المساجدوالجماعات»،باب2، روایت 741 .