2-1- مقدمه

انسان همیشه به دنبال مهار بیماری­ها و مقابله با آنها بوده و در هر زمان با توجه به علم و دانش خود راهکارهایی را برای مبارزه با بیماری­ها انتخاب کرده است. آشنایی افراد جامعه با روش انتقال بیماری­ها و راهکارهای کنترل و پیشگیری از شیوع آنها از جمله ابزارهای مفیدی است که در کنار مصرف دارو، ضمن بهبود حال بیمار، از شیوع بیماری بین افراد مختلف جلوگیری می­نماید.

     مساجد و سایر اماکن مذهبی از جمله اماکن عمومی هستند که به دلیل تجمع افراد و تراکم جمعیت از یک سو و انجام پذیرایی و توزیع غذا بین مسلمانان از سوی دیگر می­توانند شرایط را جهت انتقال بعضی بیماری­ها بین افراد فراهم سازند. سرماخوردگی و آنفلوآنزا، وبا، حصبه، مسمومیت­های غذایی، سل، هپاتیت A و E، اوریون، سالک، تب خال، آلودگی به آسکاریس، کرمک و ژیاردیا از جمله بیماری­هایی هستند که پتانسیل انتقال آنها به افراد در اماکن عمومی نظیر مساجد و اماکن مذهبی وجود دارد. این بیماری­ها از طریق عطسه و سرفه، مواد غذایی، ظروف و دست­های آلوده و حشرات قابل انتقال می­باشند. با عنایت به اینکه تراکم بالایی از جمعیت در زمان اقامه نماز و انجام مراسم­های مختلف در مساجد و سایر اماکن مذهبی حضور دارند، لذا آشنایی روحانیون محترم، متولیان مساجد و حتی نمازگزاران با راه­های انتقال و کنترل این بیماری­ها باعث خواهد شد تا با اتخاذ تمهیدات و انجام اقداماتی نظیر تهویه مناسب، گندزدایی سبزیجات، تصفیه هوا، سمپاشی محیط­های مستعد جهت رشد پشه، شستشوی مناسب ظروف، رعایت بهداشت فردی توسط افراد شاغل در آشپزخانه و آبدارخانه و بهداشت مواد غذایی از شیوع بیماری­های فوق الذکر پیشگیری شود که در نتیجه، ارتقای سلامت نمازگزاران و حضور مستمر و گسترده مسلمانان در اماکن مذهبی را به همراه خواهد داشت.