3-1- مقدمه
مساجد یکی از مهمترین اماکن مذهبی هستند که ضمن اقامه نماز توسط مسلمانان، مراسم‌های متعددی نظیر سحر، افطار، اعتکاف و ... نیز در آنها انجام می‌شود. تراکم جمعیت و توزیع غذا بین مسلمانان در این اماکن، پتانسیل انتقال بیماری‌های واگیردار را افزایش می‌دهد. با توجه به اهمیت این موضوع، آییننامه و شرایط لازم بهداشتی مربوط به مساجد مشتمل بر سه فصل و 48 ماده (پیوست) توسط کارشناسان اداره کل بهداشت محیط و حرفهای وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی در آبانماه 1375 تدوین و ابلاغ گردیده است. رعایت معیارهای بهداشتی و نظافت نه تنها از لحاظ قانونی اهمیت دارد بلکه از لحاظ دینی نیز بسیار بر آن تأکید شده و در روایات آن را به عنوان مصادیق ایمان آورده‌اند. مؤمن پاکیزه است و نظافت را رعایت می‌نماید و با این کار به حقوق خود و دیگران احترام می‌گذارد. از لحاظ اجتماعی و دینی نیز مسجد جایگاه وی‍ژه‌ای در بین مسلمانان دارد بطوری که مقدس و دارای حرمت است. لذا حفظ نظافت و بهداشت آن اهمیت به‌سزایی دارد. در این بخش تلاش شده تا با ذکر مواد آییننامه بهداشت مساجد، نکات دارای اهمیت در جهت ارتقای بهداشت محیط مساجد و سایر اماکن مذهبی و حفظ سلامت مسلمانان ذکر گردد.
3-2- صحن و فضای داخل مسجد
مسیرهای ورودی مساجد به جهت مسقف نبودن می‌توانند به سادگی محل تجمع گرد و خاک و آلاینده‌ها گردند، لذا توجه بیشتری را جهت رعایت موارد بهداشتی می‌طلبند. این محل‌ها می‌بایست تمیز و عاری از آلودگی بوده و تمهیدات مناسب برای جمع آوری زباله‌ها در نظر گرفته شود، نکات مهم مرتبط با بهداشت صحن و فضای داخل مساجد عبارتند از:
- سنگفرش نمودن صحن با مصالح ساختمانی مقاوم، ساده، زیبا، بدون درز و قابل شستشو انجام گردد.