نمایش صفحات


          دوران نوجوانى مرحله پرکشمکش و گاه دشوارى در زندگى فرد است.
در این دوره تغییرات زیادى در نوجوان ایجاد مى‏شود؛ از آنجا که نوجوانى مقطعى
خاص بین کودکى و جوانى است، نوجوان دوران حساسى را مى‏گذراند؛ زیرا خود
را با رشد سریع جسمانى، پیدایش صفات ثانوى جنسى و اداى تکلیف‏هاى دینى
به صورتى جدّى‏تر مواجه مى‏بیند؛ والدین و اولیاى مدرسه از آنان توقع رفتارهایى
پخته و سنجیده دارند و اینکه باید خود را براى ورود به دانشگاه، بازار کار و ازدواج،
مهیا سازند؛ بسیارى از انحرافات رفتارى، عقیدتى و دینى افراد از همین دوره آغاز
و با افزایش سن فرد اصلاح آنها دشوارتر مى‏شود.
          با توجه به اهمیت دوران نوجوانى از بعد فردى و اجتماعى، لازم است در
تشکیلات مساجد برنامه ریزیهاى علمى و دقیقى براى نوجوانان و جوانان انجام
شود. براى نیل به این هدف، این گفتار به بررسى ویژگى‏هاى نوجوانان و روش‏هاى
مناسب براى جذب و تربیت آنان در مساجد پرداخته است.

دوران بحران
          در یک نظر اجمالى، نوجوانى دورانى پر از تغییرات گوناگون است
و مرحله‏اى انتقالى و مهم به شمار مى‏رود. در این مرحله هر چه در زندگى گذشته
نوجوان (کودکى) رخ داده است، در وضع فعلى او اثر مى‏گذارد و اتفاقات و تربیت
این مرحله نیز در وضع زندگى آینده‏اش تأثیرات پایدارى خواهد داشت.
          بسیارى از بزرگسالان به فرصت‏هاى از دست رفته در دوران نوجوانى خویش
براى ادامه تحصیل، کار، ازدواج، پیشرفت مذهبى و غیره افسوس مى‏خورند.
          در زمانى که نوجوان به سرعت با تغییرات جسمانى مواجه مى‏شود،
اجتماع از او مى‏خواهد که مستقل و مسئولیت‏پذیر باشد و روابطش را با همسالان
و بزرگسالان به نحوى مناسب، تنظیم کند و رفتارهایى بالغانه داشته باشد.
در این دوره از نوجوانان خواسته مى‏شود که دروس خود را به خوبى مطالعه کنند،
از سد دانشگاه بگذرند، تکلیفهاى اسلامى را انجام دهند، وارد بازار کار شوند
و برخى انتظارات دیگر که تحقق آن براى نوجوانان و جوانان کار آسانى نیست.
با توجه به موارد مذکور اهمیت مسجد به منزله محیطى تربیت کننده
نمایان مى‏شود.
          میزان سازگارى و توانایى کنار آمدن نوجوانان با بحران‏ها و مشکلات این
دوران متفاوت است و بستگى به عوامل زیادى دارد، چنانچه نوجوان به طور
همزمان درگیر چندین مشکل یا موضوع باشد امکان بروز بحران و ناسازگارى او
افزایش مى‏یابد، مثلاً زمانى که نوجوان دچار تغییرات جسمانى (بلوغ) شده
و مجبور به انتخاب رشته در دبیرستان است امکان بروز بحران در او بیشتر مى‏شود.
امل خانواده و محیط نیز نقشى مهم دارند؛ خانواده‏اى که در آن ارتباط افراد
با یکدیگر مناسب و مثبت است، مدرسه‏اى که مربیان آن افرادى دلسوز و با دانش
و تجربه کافى‏اند و جامعه‏اى که در آن برنامه ریزى امور، به نحوى مناسب اجرا
مى‏شود و جوانان در آن احساس امنیت مى‏کنند و امکان بروز بحران را در نوجوانان
و جوانان کاهش مى‏دهد. همچنین درگیرى کارى والدین، اختلافات آنها،
مشکلات مالى، مدارس شلوغ و بسیارى موارد دیگر سبب ایجاد سردرگمى و تأخیر
در ایجاد هویتى مثبت در نوجوانان مى‏شود زمانى که فرد به سنین نوجوانى مى‏رسد
تا حد زیادى شخصیت و ذهن او شکل گرفته است، اگر نیازهاى اولیه کودک؛
میل نیاز به عشق، احترام، امنیت، مهرورزى به دیگران و بازى و سرگرمى،
به موقع ارضا شود دروه نوجوانى نیز با همه تغییراتش با سادگى و آسانى و نشاط
سپرى خواهد شد.

استقلال طلبى
          نیاز نوجوان به استقلال و اثبات وجود، همراه با این احساس که او را
نمى‏فهمند، یکى از خصوصیات مهم دوران نوجوانى است؛ نوجوان مى‏خواهد از
ویژگى‏هاى دوران کودکى فاصله بگیرد و در جنبه‏هاى گوناگون به استقلال برسد.
هرگاه والدین از این حس استقلال‏طلبى نگران شوند و بخواهند او را زیاده از حد
تحت نظارت گیرند، درگیرى ایجاد مى‏شود، والدین و مربیان نوجوانان باید این
نکته مهم را مد نظر قرار دهند که جوان حق انتخاب دارد و برخى از رفتارهاى او که
در نظر آنها ناپسند مى‏آید؛ اقتضاى سن نوجوانى است؛ به علاوه اختلاف سنى بین
نوجوان و والدین با مربیان ناسازگارى را افزایش مى‏دهد.

نوگرایى
          همان‏گونه که ذکر شد، نوجوان مایل است خود را فردى مستقل معرفى کند
ویژگى‏هاى دوره کودکى خود را کنار گذارد؛ براى  این منظور نوجوان شروع به انتقاد
از والدین و اطرافیانى مى‏کند که در کودکى مورد پذیرش و احترام وى بوده‏اند در
برخى موارد نوجوان معایب والدین و بزرگترها را چند برابر جلوه مى‏دهد و نقاط
منفى در نظر او بیشتر جلوه مى‏کند؛ گاهى نوجوانى که خانواده او از دیدگاه مالى در
وضع نامناسبى هستند؛ مى‏کوشد این موضوع را از دوستان خود مخفى سازد
و بیش از حد از آشکار شدن این موضوع نزد دوستانش خجالت مى‏کشد.
          همچنین اکثر نوجوانان تمایل دارند، والدین و خانواده خود را از دریچه
چشم دیگران، (به ویژه دوستان)، ببینند و درباره آنها قضاوت کنند.
          بسیارى از نوجوان محبتها و رسیدگى‏هاى والدین را مداخله و فضولى
مى‏دانند. موضوعى که رابطه نزدیکى با مطلب بالا دارد، جستجو و نیاز به نو شدن،
نزد نوجوانان است. این امر نمایشگر نیاز نوجوان به شکستن قالب‏هاى موجود،
فاصله گرفتن از کودکى و نیاز به فاصله‏گیرى از محیط است، به عبارت دیگر،
نوجوان براى تغییر ویژگى‏هاى قبلى خود و کسب مهارت‏ها ویژگى‏هاى جدید مایل
به شکستن الگوهاى سنتى موجود در خانواده یا اجتماع است؛ بر اثر این عامل،
نیاز به نوگرایى در کلیه امور در نوجوانان به وجود مى‏آید، از جمله در موارد:
لباس پوشیدن، آرایش مو و صورت، استعمال اصطلاحات و کلمات مخصوص
و طرز رفتار و حرکت‏هاى خاص، گروه همسالان نیز این وضع را تشدید مى‏کند
و نوجوان به پیروى از دوستانش تمایل مى‏یابد و حس مى‏کند که از این طریق
به استقلال و هویت فردى دست یافته است.
          دید اقتصادى نوجوانان در جنبه‏هاى فردى به خانوادگى و اجتماعى،
سیاسى و غیره با توانایى آنها در تذکر عملیات صورى، ارتباط دارد. با توجه شدید
نوجوان به معایب بزرگسالان، نظم اجتماعى و خلق نظام‏هاى جانشین، بیشتر حرف
است تا عمل، این پدیده ممکن است نشاندهنده رشد شناختى ناقص و ادغام
نشده با جنبه‏هاى رفتارى نوجوان باشد. آگاهى نوجوان از تفاوت بین وضع موجود
و ممکن، به سرکشى او کمک مى‏کند. نوجوان همیشه موجود و ممکن را مقایسه
و کشف مى‏کند و غالباً تصور مى‏کند از آنچه موجود است؛ چیزى کم دارد.

رشد عقلانى
          تواناییهاى شناختى نوجوانان، هم از لحاظ کیفى و هم از لحاظ کمّى در
سال‏هاى نوجوانى، رشد بیشترى پیدا مى‏کند و در فرایند عقلى نوجوانان که براى
تشریح و استدلال درباره مسائل به کار مى‏رود، تغییرات مهمى به وجود مى‏آید.
به منظور شناخت بیشتر و ویژگى‏هاى شناختى دروان نوجوانى یکى از منابع غنى
تحقیقات پرفسور «پیاژه» است که در اینجا اشاره‏اى به یافته‏هاى او مى‏شود:
          تفکر کودکان متکى بر واقعیت ملموس، زمان حال و وضع کنونى است،
ولى با رشد بیشتر، تفکر انتزاعى یا مرحله هوش عملیات صورى حاصل مى‏شود.
با این توانایى نوجوان این قابلیت را پیدا مى‏کند که درباره گذشته، آینده مسائل
ممکن و مجرد بهتر بیندیشد. به این ترتیب افکار نوجوان دیگر به آنچه مى‏بیند
اتفاق مى‏افتد و واقعیات ملموس محدود نیست. او مى‏تواند به طور منطقى و منظم
به بررسى موضوعات و مسائل انتزاعى بپردازد. موضوعاتى که نوجوانان درباره آنها
فکر مى‏کنند و عقاید خود را براساس آنها شکل مى‏دهند، طیف وسیعى از مسائل
اخلاقى، مذهبى، سیاسى، علمى و غیره را شامل مى‏شود. احتمالاً نوجوان درباره
این موضوعات دیدگاه‏هایى دارد که از لحاظ علمى و منطقى سست مى‏نماید.
اما همین دیدگاه‏ها در سال‏هاى آینده او را به رشد شناختى بیشترى رهنمون
خواهد کرد.

خود میان‏بینى
          در نوجوانى یک خودمیان بینى (خود محورى) به وجود مى‏آید که مرحله‏اى
گذرا در رشد شناختى نوجوان است. یکى از آثار این پدیده رفتارهاى جلف
و با هدف جلب توجه و خودنمایى است که در برابر جنس مخالف بیشتر دیده
مى‏شود. بسیارى از نوجوانان که وضع ظاهرى، رفتار و کلام جلف و نسنجیده‏اى
دارند؛ مى‏خواهند به این طریق خود را مطرح کنند و توانایى خود را با هویتى منفى
نشان دهند. موضوع دیگر، احساس جلب توجه بوده است. نوجوانان احساس
مى‏کنند ظاهر و رفتارشان مورد توجه و بررسى دیگران است. همان طور که
خودشان توجه زیادى به دیگران مى‏کنند، بسیارى از خجالت‏ها، دست‏پاچگى‏ها
و غیره به علت این طرز تفکر است.
          از ویژگى‏هاى دیگر خود میان‏بینى نوجوانان، احساس قدرت براى انجام
دادن کارهاى گوناگون و خطرناک است. نوجوان احساس مى‏کند، مى‏تواند بسیارى
از کارها را حتى با نبودن مقدمات و توانایى انجام دهد، مثلاً دیده مى‏شود نوجوانى
که نمرات پایینى در درس ریاضى گرفته است؛ هدفش انتخاب رشته معمارى
یا مهندسى راه است. به این وسیله نوجوان براى خود طرح‏ها و برنامه‏هایى بلند
پرواز تنظیم مى‏کند. اغلب در نامه‏هاى محرمانه، در دفتر خاطرات و در گفته‏ها
و آرزوهایش، آثار این طرح‏ها و برنامه‏ها دیده مى‏شود. معمولاً نوعى جوشش
و انرژى در فکر نوجوان وجود دارد که مى‏خواهد اصلاحاتى بکند و همه چیز را
تغییر دهد و از نو بسازد. البته این جنبه اصلاح‏گرى همیشه جامه واقعیت نمى‏پوشد
و نوجوان با ورود به ملک بزرگسالان از آنان تبعیّت مى‏کند. ممکن است کمال‏گرایى
و انتخاب معیارهاى سطح بالا، ناشى از فشار خانواده، مدرسه و محیط باشد.
در این صورت ناتوانى در دستیابى این اهداف ممکن است باعث احساس قضاوت
در نوجوان شود. مربیان مساجد مى‏توانند در تعیین معیارها و اهداف زندگى
نوجوانان، جنبه‏هاى اسلامى و واقع گرایى را به آنها تفهیم کنند.

ویژگى‏هاى مربیان تربیتى مساجد
1 ـ عشق به آرمان‏ها
          از مهم‏ترین ویژگى‏هاى مربیان نوجوانان در مساجد و غیر آن، علاقه‏مندى
به آرمان‏هاى اسلامى و تربیت دلسوزانه نوجوانان است؛ این عشق به اسلام
و محبت به نوجوانان هنگامى که با دانش و عمل صالح مربى، همراه باشد؛
همچون رود زلالى وجود نوجوانان را فرا مى‏گیرد و آثار آن از طریق نوجوانان متوجه
جامعه مى‏شود. مربیان نوجوانان خود باید صالح باشند و دلسوزانه در زمینه
افزایش دانش و بهبود رفتار نوجوانان، بکوشند.
2 ـ دانش گسترده
          مربیان باید بتوانند از عهده پاسخ‏گویى به سؤالات نوجوانان برآیند
و کنجکاوى‏هاى مذهبى و علمى نوجوانان را پاسخ دهند. چنین مربیانى الگوهایى
مناسب براى نوجوانان به شمار مى‏روند و همراهى دانش و عمل صالح در وجود
مربیان مساجد باعث جذابیت آنها براى نوجوانان مى‏شود. نوجوانانى که از وجود
چنین مربیانى برخوردارند، در مقابل هجوم فرهنگى غرب، مقاوم خواهند بود
و خود به اصلاح جامعه نیز مى‏پردازند.

3 ـ جذاب بودن مربیان
          بزرگسالانى که مرتبط با امور نوجوانان و جوانان هستند، اعم از والدین،
معلمان وسایر افراد، هریک به نوعى در شکل‏گیرى آنها دخیل‏اند. هرگاه ویژگى‏هاى
رفتارى و خصلت‏هاى اخلاقى این بزرگسالان براى نوجوانان خوشایند و مطلوب
باشد؛ تأثیر بیشتر در آنها مى‏گذارد. مطلوب‏ترین الگوهاى رفتارى براى کودکان
و نوجوانان، افرادى هستند که رفتارهایشان آمیزه‏اى از محبت، عطوفت، ثبات
و منطق است، به بیان دیگر محبت و دوستى با نوجوانان نیازهاى عاطفى و امنیت
آنها را ارضا مى‏کند و ثبات و منطق موجب رشد و گسترش تفکر منطقى در نوجوانان
مى‏شود.
          الگوهاى مطلوب براى نوجوانان و جوانان از لحاظ شخصیتى، افرادى فعال
مهربان و داراى دانش وسیع در زمینه‏هاى مختلف هستند. آنها در فراز و نشیب‏هاى
زندگى و در شکست‏ها و پیروزى‏ها همواره به یاد خدا و با صلابت هستند.
الگوهاى مطلوب نوجوانان، به وعده‏هاى خود عمل مى‏کنند و در هیچ وضعى
مخاطب خود را تهدید وتحقیر نمى‏کنند بلکه براى اصلاح رفتارهاى نامناسب
نوجوانان، از روش‏هاى روان شناختى استفاده مى‏کنند.
4 ـ حفظ اعتدال در آموزشهاى مذهبى
          پیامبر و امامان ما، که بزرگترین مربیان بشر بودند؛ همیشه روحیه‏اى منعطف
و معتدل داشتند. پیامبر اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله مى‏فرمود:
     «ادعو الناس و بشّر و یسّروا ولا تعسّروا».
     «باید استعدادها و ظرفیت افراد را شناخت و طبق آن مردم
را به راه حق فرا خواند، زیرا ظرفیت و میزان رشد مذهبى افراد
گوناگون است».
          آن حضرت در مقام آموزش و هدایت افراد مى‏فرماید: «در مرحله هدایت،
میانه روى را پیش گیرید، «این موضوع را سه مرتبه تکرار کرد و سپس فرمود:
هر کس در مقام آموزش و ارشاد راه تند و سخت را در پیش گیرد، دین را مغلوب
کرده و ضربه زده است». همه نوجوانان و جوانان در محیط و خانواده مذهبى تربیت
نشده‏اند بلکه داراى روحیات و علاقه‏هاى مذهبى متفاوتى هستند. مربى باتجربه
کسى است که با هر فرد مطابق تفاوت‏هاى فردى وى برخورد مى‏کند.

توصیه‏هایى براى رفتار با نوجوانان و جوانان در مساجد
          1 ـ نوجوانان و جوانان به دلیل ویژگى‏هاى روانى دوران بلوغ، کنجکاوى
و شوق وافرى براى شناخت خود و جهان و نظام‏هاى اعتقادى گوناگون دارند.
اگر مربیان دلسوز اطلاعات صحیحى در اختیار آنها نگذارند، ممکن است مطالب
غلط و گمراه کننده، آنان را تحت تأثیر قرار دهد. سهل‏انگارى والدین و مربیان در
زمان آموزش‏هاى مناسب مى‏تواند باعث شکل‏گیرى نگرش‏هاى غلط و عادات
ناپسند در نوجوانان شود. یکى از مکان‏هاى مناسب براى آموزش و راهنمایى
نوجوانان و جوانان کانون‏هاى بسیج و کانون‏هاى فرهنگى مستقر در مساجد است.
در این کانون‏ها لازم است از مشاوران و روان شناسان بهره‏گیرى شود.
          2 ـ در محیط مساجد آموزش‏هاى گوناگون مناسب با ویژگى‏هاى نوجوانان
عرضه شود.
          3 ـ روحانیون مساجد و مسئولان دفاتر فرهنگى مساجد باید بین مراعات
دستورها و نظم از یک سو، و عملکرد خود انگیخته و داوطلبانه نوجوان تعادلى
بوجود آورند. نوجوانان و جوانان باید در طرح برنامه‏هاى مربوط به خود در مساجد
نقش فعال ایفا و با هیئت امنا رابطه‏اى صمیمانه و نزدیک برقرار کنند. با تأسف در
برخى مساجد شاهد فاصله و اختلاف بین هیئت امنا و جوانان مساجد هستیم.
          4 ـ مورد تأیید قرارگرفتن و مسئولیت داشتن نوجوانان و جوانان.
زیرا نوجوانان و جوانان در سنینى هستند که احتیاج به روابط اجتماعى
و فعالیت‏هاى گروهى با همسالان دارند.
          در مساجد هر نوجوان مى‏تواند با توجه به علائق و توانایى‏هایى که دارد
اجراى کارى را عهده دار شود. آنها مى‏توانند با همسالان خود رابطه مناسبى برقرار
کنند و مسئولیت‏هاى متناسبى به عهده گیرند. این تمرینى براى پذیرش بین آنها در
مساجد است.
          5 ـ فعالیت‏هاى مساجد شامل جنبه‏هاى متنوع فعالیت‏هاى علمى، دینى،
تفریحى، هنرى و ورزشى است. یکنواختى موجب خستگى نوجوانان مى‏شود.
ولى فعالیت‏هاى متنوع مکمّل یکدیگرند.