جمله «خذوا زینتکم» هم شامل زینت‏هاى جسمانى و مادى مى‏شود مانند پوشیدن لباس‏هاى مرتّب، پاک و تمیز و شانه زدن موها و به‏کار بردن عطر وبوى خوش و هم شامل زینت‏هاى معنوى یعنى صفات عالى انسانى و ملکات اخلاقى و پاکى نیت و اخلاص مى‏شود؛ زیرا وقتى استفاده از زینت‏هاى مادى و جسمانى که نسبت به زینت‏هاى معنوى از اهمیّت کمترى برخوردار است لازم یا دست‏کم مطلوب باشد، آراسته شدن اهل مسجد به زینت‏هاى معنوى مى‏تواند به نحو روشن‏تر مشمول فرمان «خذوا زینتکم عند کلّ مسجد» باشد.