نمایش صفحات

 

          1 . على بن ابراهیم عن أبیه عن النوفلى عن السکونى عن أبى‏عبداللّه‏ علیه‏السلام قال: قالَ رَسُولُ اللّه‏ِ الأَحْتِباءُ[1] فِى الْمَسْجِدِ حِیْطَانُ الْعَرَبِ.[2]

         امام صادق علیه‏السلام از پیامبر اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله نقل مى‏کند که فرمود: احتباء (جمع کردن دو ساق پا و چسباندن آنها به شکم و انداختن لباس بر روى آنها نظیر گرفتن هر دو پا با دست‏ها) در مسجد ازخصلت‏هاى عرب است.

          2 . عدة من أصحابنا عن احمد بن محمدبن خالد عن محمد بن على عن على بن أسباط عن بعض أصحابنا، عن أَبِى‏عَبْدِاللّه‏ِ علیه‏السلام، قال: لاَ یَجُوزُ لِلرَّجُلِ أَنْ یَحْتَبِىَ مُقَابِلَ الْکَعْبَةِ.[3]

         امام صادق علیه‏السلام فرمود: جایز است براى مرد که در مقابل خانه کعبه احتباء کند (گویا نشستن با این حالت هتک خانه کعبه است).

          3 . أبى(ره) عن سعد بن عبداللّه‏ عن احمد بن یحیى عن حماد بن عثمان قال: رَأَیْتُ أَبَاعَبْدِاللّه‏ِ علیه‏السلام: یَکْرَهُ الاِحْتِبَاءَ لِلْمُحْرِمْ[4] قَالَ: وَ یُکْرَهُ الاِحْتِبَاءُ فِى الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ اِعْظَاما لِلْکَعْبَةِ.[5]

         حماد بن عثمان مى‏گوید: امام صادق علیه‏السلام را دیدم که مى‏فرمود: احتباء براى انسان محرم مکروه است. وى فرمود در مسجدالحرام هم مکروه است به دلیل بزرگداشت خانه کعبه.

          4 . و اِنَّمَا یُکْرَهُ الاِحْتِبَاءُ فِى الْمَسْجِدِالْحَرامِ تَعْظیما لِلْکَعْبَةِ.[6]

         احتباء در مسجدالحرام به خاطر تعظیم و بزرگداشت خانه کعبه مکروه است.

          5 . سَهلُ عن عَلِىِّ بن أسباطٍ عَن عَبْدِاللّه‏ بن سِنَانٍ عن أبى‏عبداللّه‏ علیه‏السلام قَالَ: لاَیَنْبَغِى لِأَحَدٍ أَن یَحْتَبِىَ قُبالَةَ الْکَعْبَةِ.[7]

         امام صادق علیه‏السلام مى‏فرماید: براى هیچ کس سزاوار نیست که در مقابل کعبه احتباء کند.

          6 . علِّىُ بن أسباطٍ فى نوادره عن رجلٍ من أصحابنا بنایُکَنَّى أبا اِسْحَاقَ عَن بَعْضِ أَصْحابِهِ عَنعَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ علیه‏السلام أنَّهُ قالَ فِى حَدیثٍ: وَ اِذا کَانَ مُقابِلَ الْکَعْبَةِ لَمْ یَجُزْ أَن یَحْتَبِىَ وَ هَو نَاظِرٌ اِلَیْهَا.[8]

         امام سجاد علیه‏السلام مى‏فرماید: هنگامى که در مقابل کعبه قرار مى‏گیرید و به کعبه مى‏نگرید جایز نیست براى شما که احتباء کنید.

 

 

 



[1] .  الاحتباء هو أن یضّم الانسان ساقیه الى بطنه بثوب یجمعهما به مع ظهره و یشده علیهما.

[2] .  الکافى، ج 2 ، ص 662 ، ح 2 / وسائل‏الشیعة، ج 5 ، ص 236 ، ح 6428 / حیطان‏العرب أى: أن العرب تتوسل فى الاتکاء بالاحتباء کما یتوسل أصحاب البیوت المبنیة بالجدران./ نظیر این روایت در: الجعفریات، ص 52 / مستدرک الوسائل، ج 3 ، ص 383 ، ح 3843 .

[3] .  الکافى، ج 2 ، ص 663 ، ح 5 / وسائل‏الشیعة، ج 5 ، ص 236 ، ح 6429 .

[4] .  المحرم: من لبس لباس‏الاحرام لحجٍ أو عمرة، معجم‏الفاظ الفقه‏الجعفرى، ص 373 .

[5] .  علل‏الشرایع، ج 2 ، ص 446 ، ح 1 / بحارالأنوار، ج 96 ، ص 60 ، ح 27 / وسائل‏الشیعة، ج 13 ، ص 267 ، ح 17715 .

[6] .  من لایحضره‏الفقیه، ج 2 ، ص 198 ، ح 2131 / وسائل‏الشیعة، ج 13 ، ص 267 ، ح 17714 .

[7] .  الکافى، ج 4 ، ص 546 ، ح 31 / التهذیب، ج 5 ، ص 453 ، ح 226 ، الاّ أنّه روى: قُبَالَةَ الْبَیْتِ، سند شیخ طوسى به سهل بن زیاد در صفحه 300 ذکر شده است. / وسائل‏الشیعة، ج 13 ، ص 226 ، ح 17712 .

[8] .  مستدرک‏الوسائل، ج 3 ، ص 384 ، ح 3844 / نوادرالراوندى، ص 30 .