1 . على بن احمد بن محمد عن محمد بن أبى‏عبداللّه‏ الکوفى عن موسى بن عمران عن عمّه الحسین بن یزید النَّوفلى عن علّى بن أبى‏حمزة عن أبى‏بصیر قال: سألت أباعبداللّه‏ علیه‏السلامعَنِ الْعِلَّةِ فِى تَعْظِیمِ الْمَساجِدِ؟   فَقالَ: انَّما أُمِرُ بَتَعْظِیْمِ الْمَساجِدِ لِأَنَّها بُیُوتُ اللّه‏ِ فى الأَرْضِ.[1]

         ابوبصیر مى‏گوید: از امام صادق علیه‏السلام از دلیل تعظیم و بزرگداشت مساجد پرسیدم؟ امام علیه‏السلام در جواب فرمودند: دستور به تعظیم مساجد براى این است که آنها خانه‏هاى خدا درروى زمین هستند.

          2 . ابى (ره) عن سعد بن عبداللّه‏ عن محمد بن الحسین عن صفوان بن یحیى عن کلیب الصیداوى عن أبى‏عبداللّه‏ علیه‏السلام قال: مکتوبٌ فى التَّوراة أنَّ بُیُوتى فى الأَرض المساجِد فطُوبى لِمَن تطهّر فى بیته ثُمَّ زارنى فى بیتى و حق المزور أن یکرم الزائر.[2]

         کلیب صیداوى از امام صادق علیه‏السلام نقل مى‏کند که حضرت فرمود: در تورات نوشته شده است که خانه‏هاى من (خدا) در زمین مساجد هستند پس خوش به حال کسى که در خانه‏اش تطهیر کند (وضو بگیرد) و مرا در خانه‏ام زیارت کند و حق زیارت‏شونده اینست که زائر خود رااکرام و احترام کند.

           3 . و مما حدثنا به‏الشیخ الفقیه ابوالحسن بن شاذان عن أبیه عن ابن الولید محمد بن الحسن عن الصفار محمد بن الحسین عن محمد بن زیاد عن مفضل بن عمر عن یونس بن یعقوب قال: سمعت الصادق جعفر بن محمد علیه‏السلام یقول: أَمَا سَمِعْتَ أَنَّ النبى صلى‏الله‏علیه‏و‏آله قال: مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ لَمْ یُوَقِّرِ الْمَسْجِدَ! أَتَدْرِى یَا یُونُسُ لِمَ عَظَّمَ اللّه‏ُ تَعَالَى حَقَّ الْمَسَاجِدِ وَ أَنْزَلَ هَذِهِ الآیَةُ و أنَّ الْمَسَاجِدَ لِللّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللّه‏ِ أَحَدا[3] کانَتِ الیهود والنّصارى إذا دَخَلُوا کَنائِسَهُم أَشْرَکُوا بِاللّه‏ تَعالى، فَأَمَرَ اللّه‏ُ سُبْحانَهُ نَبِیَّهُ أن یُوَحِّدَ اللّه‏َ فِیهَا
وَ یَعْبُدَهُ.[4]

         طبق این نقل امام صادق علیه‏السلام از پیامبر اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله نقل مى‏فرمایند که فرمود: ملعون است کسى که به مسجد احترام نگذارد! اى یونس آیا مى‏دانى چرا خداوند حق مساجد را بزرگ داشته و این آیه را نازل فرموده: که مساجد براى خداست پس احدى غیر از خدا را در آنجا نخوانید.چون یهود و نصارى هنگامى که وارد کنیسه و کلیساهاى خود مى‏شدند به خدا شرک مى‏ورزیدندلذا خداوند متعال به پیامبرش دستور داد که فقط او را بخوانند و او را عبادت کنند.

          4 . قال علىُ علیه‏السلام: ... و لا یُسَمَّى الْمُسْلِمُ رُجَیْلاً وَ لایُسَمَّى‏ا لْمُصْحَفُ مُصَیحِفا وَ لاَ الْمَسْجِدُمُسَیْجِدا.[5]

         امام على علیه‏السلام فرمودند: مرد مسلمان، مردک نامیده نمى‏شود و قرآن کتابچه نامیدهنمى‏شود و مسجد هم «مسجدک» نامیده نمى‏شود. [چون این روش سخن گفتن سبک شمردن مسلمان، قرآن و مسجد است از این رو حضرت نهى فرمودند].

          5 . قال الصادق علیه‏السلام: اذَا بَلَغْتَ بَابَ الْمَسْجِدِ فَاعْلَمْ أَنَّکَ قَدْ قَصَدْتُ بَابَ مَلِکٍ عَظِیٌمٍ لَمَا یَطَأُ بسَاطَهُ اِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ وَ لاَیُؤذَنُ لُِمجَالِسَتِهِ الاَّ الصِّدِّیقینَ فَتَهَبِ الْقُدُومَ اِلَى بِسَاطِهِ هَیْبَهَ‏الْمَلِکِ فَانَّکَ عَلَى خَطَرٍعَظِیمٍ اِنْ غَفَلْتَ فَاعْلَمْ أَنَّهُ قَادِرٌ عَلَى مَا یَشَاءُ مِنَ الْعَدْلِ وَالْفَضْلِ مَعَکَ و بِکَ، فَانْ عَطَفَ عَلَیْکَ بِرَحْمَتِهِ وَ فَضْلِهِ قَبِلَ مِنْکَ یَسیرَالطَّاعَةِ وَ أَجْزَلَ لَکَ عَلَیْهَا ثَوَابا کَثِیرا و انْ طالَبَکَ بِاسْتِحْقَاقِ الصِّدقِ والأخْلاَصِ عَدْلاً بِکَ حَجَبَکَ وَ رَدَّ طَاعَتَکَ وَ انْ کَثُرَتْ و هَو فعَّالٌ لِمَا یُرِید وَ اعْتَرِف بَعجْزِکَ وَ تَقْصِیرِکَ وانْکِسَارِکَ و فَقْرِکَ بَیْنَ یَدَیْهِ... .[6]

         امام صادق علیه‏السلاممى‏فرماید هنگامى که به در مسجد رسیدى، بدان که تو در خانه پادشاهى بزرگ را قصد کرده‏اى که جز پاکان هرگز در آن وارد نمى‏شوند و جز راستگویان را حضور در آن روا نباشد. خود را آماده خدمت کن که اگر حرمتش را پاس ندارى با خطرى بزرگ روبه‏رو خواهى شد. بدان که او قادر است بر آنچه که مى‏خواهد از عدل و فضل با تو و به تو رفتار کند. اگر بر تو رحمت و عطوفت و فضل روا دارد، عبادات کم تو را به زیادى قبول مى‏کند و برآن ثواب بسیار دهد و اگر با تو از سر راستى و اخلاص به عدل رفتار کند، عبادات و طاعت تو را رد مى‏کند. و قبول نمى‏کند، اگرچه بسیار باشد و او تواناى بر هر چیزى است که اراده کند. پس اعتراف کن به عجز و تقصیر و شکستن خود و فقرت را در بین دست‏هایت به حضورش ببر.