1 . حدثنا الحسن بن أحمد بن ادریس (رضى‏اللّه‏ عنه) عن أبیه، عن محمّد بن على بن محبوب عن محمد بن الحسین عن الحسن بن على بن فضّال عن على بن عقبة بن خالد عن أبیه عقبة بن خالد عن أبى‏عبداللّه‏ علیه‏السلام عن أبیه عن آبائه علیه‏السلام قال: قال أمیرالمؤمنین علیه‏السلام: حَرِیُم الْمَسْجِدِ أَرْبَعُونَ ذِراعا[1] وَالْجِوارُ أَرْبَعُونَ دارا مِنْ أَرْبَعَةِ جَوانِبِها.[2]

         امام صادق علیه‏السلام از پدرش و او از پدرانش نقل فرمود که امام على علیه‏السلام فرمود: حریم مسجد چهل ذراع است و همسایه، چهل خانه از چهار طرف است.

          2 . وَ رُوِىَ أَنَّ حَرِیْمَ الْمَسْجِدِ أَرْبَعُونَ ذراعا مِن کُلِّ نَاحِیَةِ.[3]

         روایت شده است که حریم مسجد چهل ذراع از هر طرف است.

          روشن است که مقصود این روایت احداث زمین در اراضى مواتى است که به عنوان مسجد احیا شده‏اند، از این‏رو فضایى در اطراف که به تعبیر این دو روایت چهل ذراع مى‏باشد متعلّق به مسجد خواهد بود. ولى چنانچه مسجد در زمینى که پیرامون آن املاک دیگران قرارگرفته، احداث شود، اثبات حریم براى مسجد مفهومى نخواهد داشت. همان‏طور که علامه مجلسى هم در ذیل حدیث توضیح مى‏فرمایند.[4]