1 . على بن ابراهیم عن أبیه عن حمّاد عن حریز عن زرارة بن أعیَن قال: قلت لِأَبى‏جعفر علیه‏السلام: ماتقول فى النَّومِ فى المَساجد؟ فقال: لا بَأسَ بِهِ، الاَّ فِى الْمَسْجِدین: مَسْجِد النَّبِى صلى‏الله‏علیه‏و‏آله وَالْمَسْجِدِ الْحَرامِ، قال: و کانَ یأخُذُ بِیَدى فى بَعْضِ اللَّیْلِ فَیَنْتَحِى ناحِیَةً ثُمَّ یَجْلِسُ فَیَتَحَدَّثُ فِى‏الْمَسْجِدِالْحَرَامِ فَرُبَّما نَامَ و نِمْتُ، فَقُلْتُ له فى ذلک، فقال: انَّما یُکْرَهُ أَنْ یَنامَ فِى الْمَسْجِدِ الحَرامِ‏الَّذى کانَ عَلى عَهْدِ رَسُولِ اللّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله، فَأَمَّا النَّومُ فِى هَذا المَوْضِعِ فَلَیْسَ بِهِ بَأسٌ.[1]

         زرارة بن اعین مى‏گوید از امام باقر علیه‏السلام در مورد خوابیدن در مساجد سؤال کردم، امام علیه‏السلام فرمود: اشکالى ندارد مگر در مسجدالنبى صلى‏الله‏علیه‏و‏آله و مسجدالحرام؛ زراره اضافه مى‏کند: حضرت در بعضى از شب‏ها دست مرا مى‏گرفت و به قسمتى از مسجد مى‏رفتیم، سپس مى‏نشست و سخن مى‏گفت و چه بسا مى‏خوابید و من هم مى‏خوابیدم. به حضرت عرض کردم که شما فرمودید: در مسجدالحرام نخوابید؟ مى‏فرمود: خوابیدن در آن قسمت از مسجد که در عهد پیامبر ساخته شده، مکروه است ولى در قسمت‏هایى که بعدا به مسجد اضافه شده است، اشکالى ندارد.

          2 . على بن ابراهیم عن محمّد بن عیسى عن یونس عن معاویة بن وهب قال: سألت أباعبداللّه‏ علیه‏السلامعن‏النّوم فى المسجِدِالحرام و مسجد الرّسول صلى‏الله‏علیه‏و‏آله؟ قال: نَعَمْ، فَأَیْنَ ینامُ النّاسُ؟![2]

         معاویة بن وهب مى‏گوید: از امام صادق علیه‏السلام در مورد خوابیدن در مسجدالحرام و مسجدالنبى سؤال کردم؟ امام علیه‏السلام در جواب فرمود: بله، اگر در مسجد نخوابند پس مردم در کجا بخوابند!؟

          3 . عبداللّه‏ بن جعفر فى (قرب‏الأسناد) عن محمد بن خالد الطیالسى، عن اسماعیل بن عبدالخالق قال: سألت أباعبداللّه‏ علیه‏السلام عن النّوم فى المسجد الحرام؟ قال: هَلْ بُدٌّ لِلنّاسِ أَنْ یَنَامُوا فِى الْمَسْجِدِ الحرام لابأسَ به، قُلْتُ: الرِّیَحُ تَخْرُجُ مِنَ الانسان؟ قال: لا بأس.[3]

         اسماعیل بن عبدالخالق مى‏گوید از امام صادق علیه‏السلامدرباره خوابیدن در مسجدالحرام سؤال کردم، امام علیه‏السلامفرمود: اگر مردم ناچار هستند که در مسجد بخوابند اشکالى ندارد، عرض کردم: در خواب باد معده از انسان خارج مى‏شود؟ فرمود: اشکالى ندارد.

          4 . عنه ایضا عن عبداللّه‏ بن الحسن عن جدّه على بن جعفر عن أخیه موسى بن جعفر علیه‏السلامقال: سألتُهُ عَنْ النَّومِ فى المسجِدِ الحرامِ؟ قال: لا بأسَ و سألتُه عنِ النوم فى مسجد الرسولِ؟ قال: لایصلح.[4]

         على بن جعفر مى‏گوید: از برادرم موسى بن جعفر علیه‏السلام درباره خوابیدن در مسجدالحرام سؤال کردم؟ فرمود: اشکالى ندارد. همچنین درباره خوابیدن در مسجدالنبى پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله سؤال کردم؟ فرمود: صلاح نیست در آنجا بخوابند.

          5 . و عنه عن أبوالبخترى، عن جعفر عن أبیه علیهماالسلام : أَنَّ الْمَساکِینَ کانُوا یَبِیُتُونَ فِى الْمَسْجِدِ عَلَى عَهْدِ رسول اللّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله (الحدیث).[5]

         ابوالبخترى از امام صادق و او از پدر بزرگوارش نقل مى‏کند که: افراد بینوا و بى‏جا و مکان در زمان پیامبر اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله، در مسجد مى‏خوابیدند.

          6 . جابر بن عبداللّه‏ الأنصارى: کُنَّا نَنَامُ فِى الْمَسْجِدِ وَ مَعَنَا عَلِىُّ علیه‏السلام فَدَخَلَ عَلَیْنا رَسُولُ‏اللّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله فَقال: قُومُوا فَلا تَنامُوا فِى الْمَسْجِدِ فَقُمْنا لِنَخْرِجُ فَقَالَ: أَمَّا أَنْتَ یا عَلِىُّ فَنُمْ فَقَدْ أُذِنَ لکَ.[6]

         جابر بن عبداللّه‏ الأنصارى مى‏گوید: ما در مسجد مى‏خوابیدیم در حالى که على علیه‏السلام نیز با ما بود. رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله به مسجد آمد و فرمود: برخیزید و در مسجد نخوابید، همگى برخواستیم تا خارج شویم که پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله فرمود: اى على، تو بمان و در مسجد بخواب که به تو این اجازه داده شده است.

          7 . و قال علیه‏السلام: مَنْ نَامِ فِى الْمَسْجِدِ بِغَیرِ عُذْرِ ابْتَلاهُ بدَاءٍ لا زَوالَ لَهُ.[7]

         کسى که بدون عذر در مسجد بخوابد، خداوند او را به دردى که دوا ندارد مبتلا مى‏نماید.

در کتب اهل سنت: باب نوم الرجال فى المسجد

          1 . و قال أبوقلابة عن أنس: قَدِمَ رَهْطٌ مِنْ عُکْلِ عَلَى النَّبِىِّ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله فَکانُوا فِى‏الصُّفَّةِ.[8]

         انس مى‏گوید: گروهى از «عکل» نزد پیامبر خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله آمدند و در صفه ساکن شدند.

          2 . حدثنا مسدد عن یحیى عن عبیداللّه‏ عن نافع قال: أَخَبَرَنِى عَبدُاللّه‏ِ بنِ عُمَرِ أَنَّهُ کانَ یَنامُ وَ هُوَ
شابٌ أُعْزُب لا أَهْلَ لَهُ فِى مَسْجِد النَّبىِّ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله.[9]

         نافع مى‏گوید: عبداللّه‏ بن عمر که جوان مجردى بود و کسى را نداشت به من خبر داد که در
مسجدالنبى صلى‏الله‏علیه‏و‏آله مى‏خوابد.

          3 . حدثنا قتیبة بن سعید عن عبدالعزیز بن أبى‏حازم عن أبى‏حازم عن سهل بن سعد قال: جَاءَ رَسُولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله بَیْتَ فاطِمَةَ علیهاالسلام فَلَمْ یَجِدْ عَلِیًّا فِى الْبَیْتِ. أَیْنَ ابْنُ عَمِّکِ؟... فَقَالَ یا رَسُولَ‏اللّه‏ هُوَ فِى الْمَسْجِدِ رَاقِدٌ... الحدیث.[10]

         سهل بن سعد مى‏گوید: پیامبر خدا به خانه فاطمه علیهاالسلام آمد و امام على علیه‏السلام را ندید؟ پس پرسید: پسرعمویت کجاست؟ گفتند: اى رسول خدا او در مسجد خوابیده است.

          4 . حدثنا اسحاق بن منصور عن عبداللّه‏بن نمیر عن عبیداللّه‏ بن عمر عن نافع عن ابن‏عمر قال: کُنّا نَنَامُ فِى الْمَسْجِد عَلَى عَهْدِ رَسُولِ‏اللّه‏ِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله.[11]

         عبداللّه‏ ابن‏عمر مى‏گوید ما در زمان پیامبر (صدر اسلام) در مسجد مى‏خوابیدیم.

          5 . حدثنا ابوبکر بن أبى‏شیبة عن الحسن بن موسى عن شیبان بن عبدالرحمن، عن یحیى بن أبى‏کثیر عن أبى‏سلمة بن عبدالرحمن عن یعیش بن قیس ابن طخفة حدثه عن أبیه و کان من أصحاب الصفة قال: قال لنا رسول اللّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله... إِنْطَلِقُوا فَانْطَلَقْنا الى بَیْتِ عائشة وَ أَکَلْنا وَ شَرَبْنا فَقالَ لَنا رسول اللّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله إن شِئتُم نُمْتُم هاهنا، و إن شِئْتُم إِنْطَلَقْتُم إِلى المسجد قال فقلنا: بل نَنَطَلِقُ الى المسجد.[12]

         قیس از پدرش که از اصحاب صفّه بوده است نقل مى‏کند که پیامبر خدا به ما فرمود: به همراه من آیید، ما نیز به همراه پیامبر به خانه عائشه رفتیم و در آنجا خوردیم و نوشیدیم، پیامبر فرمود: اگر خواستید همین‏جا بخوابید و اگر خواستید به مسجد بروید، ما در جواب گفتیم: به مسجد مى‏رویم.

          6 . و روینا عن سعید بن المسیب انّه سئل عن النّوم فى المسجد؟ فقال: فَأَین کان أَهْلُ الصفّة یَعْنِى ینامون فِیْهِ.[13]

         سعید بن مسیب مى‏گوید از خوابیدن در مسجد سؤال شد؟ فرمود: پس اهل صفّه کجا بودند یعنى اینکه در آنجا مى‏خوابیدند.

          عن اسماء أن أباذرالغفارى کان یَخْدِمُ رسول اللّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله فَإذا فَرَغَ مِن خِدْمته أوى الى المسجد وَ کان هُوَ بَیْتَهُ یَضْطَجِعُ فیه فَدَخَلَ رسول اللّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله لَیْلَةً فوجد أباذر مُنْجَدلاً فِى الْمَسْجِدِ فَنَکَبَهُ رسول‏اللّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آلهبرجله حَتّى استوى جالسا فقال له رسول للّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: ألا أراک نائما؟ قال أبوذر: یا رسول اللّه‏ فَأین أَنامُ وَ هَلْلى بَیْتٌ غیره.[14]

         اسماء مى‏گوید: اباذر غفارى خادم رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله بود، وقتى کار تمام مى‏شد به مسجد پناه مى‏برد و آنجا خانه او بود و در آنجا مى‏خوابید. رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله در شبى وارد شدند و او رابا این حال در مسجد یافتند، پس با پا بر او زدند تا اینکه نشست و فرمود: چرا تو را در خواب مى‏بینم؟ ابوذر فرمود: اى رسول خدا، پس من در کجا بخوابم و آیا خانه‏اى غیر از مسجد دارم.