1 . محمد بن على بن محبوب عن محمد بن أَحْمَدَ الْهَاشِمِىّ عَنِ الْعَمْرَکِىِّ عَنْ عَلِىِّ بْنِ جَعْفَرِ عَنْ أَخِیهِ مُوسى علیه‏السلام قالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ‏الشِّعْرِ أَیَصْلُحُ أَنْ یُنْشَدَ فِى الْمَسْجِدِ؟ قالَ: لا بأسَ وَ سَألْتُهُ عَنِ الضَّالَّةِ أَیَصْلُحُ أَنْتُنْشَدَ فِى الْمَسْجِدِ قالَ: لأبَأسَ.[1]

         على بن جعفر مى‏گوید: از برادرم امام موسى کاظم علیه‏السلام درباره انشاد شعر در مسجد پرسیدم؟: فرمود: اشکالى ندارد. و سؤال کردم از گمشده، که آیا جایز است در مسجد اعلام شود؟ فرمود: اشکالى ندارد.

          2 . احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن عبدالرَّحمن بن الحَجَّاج عن جعفر بن ابراهیم عن عَلِىّ بنِ الحُسیْنِ علیه‏السلام قال: قال رسولُ اللّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: مَن سَمِعْتُمُوهُ یُنْشِدُ الشِّعْرَ فِى الْمَساجِدِ فَقُولُوا فَضَّ اللّه‏ُفاکَ! انَّما نُصِبَتِ الْمَسَاجِدُ لِلْقُرآنِ.[2]

         رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله فرمود: هرگاه شنیدید کسى در مسجد شعر مى‏سراید به او بگویید خداوند دهانت را بشکند! همانا مساجد براى قرآن ساخته شده‏اند.

          3 . روى عن شعیب بن واقد عن الحسین بن زید، عن الصادق جعفر بن محمد، عن أبیه، عن آبائه عن امیرالمؤمنین علیه‏السلام قال: نَهى رسول اللّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله عن... و نهى عَنْ أَنْ یُنْشِدَ الشِّعْرَ...فِى الْمَسْجِدِ.[3]

         امام على علیه‏السلام مى‏فرماید: پیامبر خدا نهى فرمود از اینکه در مساجد شعر انشاد بشود.

در منابع اهل‏سنت

          3 . حدثنا أَبُوالیمان الَحَکمُ‏بن نافع عن شعَیبٍ عن الزُّهْرِىِّ عن أَبُو سَلَمَهَ‏بْنُ عبدالرحمن بن عوف أنّه سمع حَسَّانَ بن ثابِت الأَنصارِىَّ یَسْتَشْهِدُ أَبا هَریرَةَ: أَنْشُدُکَ اللّه‏ِ، هَلْ سَمِعْتُ‏النَّبِىَّ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله یَقُولُ:یا حَسَّانُ أَجِبْ عَنْ رَسُولِ اللّه‏ِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله، اللَّهُمَّ أَیِّدْهُ برُوحِ القُدُسِ؟ قالَ أبُو هَریرَةَ: نَعَمْ.[4]

         عبدالرحمن بن عوف مى‏گوید: شنیدم حسان بن ثابت به سخنان پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آلهدر موردخودش به أباهریرة استشهاد مى‏کند: تو را به خدا سوگند! آیا از رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آلهشنیده‏اى که فرمود: اى حسان مرا اجابت کن، خداوندا او را به روح‏القدس تایید کن؟ ابوهریره گفت: آرى.

          4 . حدّثنا قتیبة عن اللَّیْثُ عَنِ ابنِ عَجْلانَ عن عمرو بن شُعَیْبٍ عَن أبیه عَن جَدِّهِ عَن رسولِ اللّه‏ِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله أَنَّهُ نَهَى عَن تَنَاشُدِالأشعارِ فى الْمَسْجِدِ وَ عَنِ الْبَیْعِ والأشتراءِ فیهِ.[5]

         رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله طبق این روایت از انشاد شعر در مسجد و خرید و فروش در آن نهى فرمود.

          5 . حدثنا ابن أبى‏خلف و أحمد بن عبدة، المعنى، قالا: ثنا سفیان بن عِیینة، عن الزهرى، عن سعید قال: مَرَّ عُمَرَ بِحسّانٍ وَ هُوَ یُنْشِدُ فِى الْمَسْجِدِ، فَلَحِظَ الَیْهِ، فقَالَ: قَدْ کُنْتُ أَنْشَدُ و فِیهِ مَن هُوَ خَیرٌ مِنکَ.[6]

         سعید مى‏گوید: عمر از کنار حسان که در مسجد پیامبر شعرى خواند گذشت و از روى خشم نیم‏نگاهى به او کرد؟ حسان گفت: من در این مسجد نزد بهتر از تو (پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله) شعر مى‏خواندم.

          6 . حدثنا محمد بن سلیمان المصیصى، ثنا ابن أبى‏الزناد، عن أبیه. عن عروة و هشام عن عروة عن عائشة رضى‏اللّه‏ عنها، قَالَتْ: کَانَ رَسُولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله یَضَعُ لِحسانٍ مِنبرا فِى الْمَسْجِدِ فَیَقُومُ عَلَیْهِ یَهْجُو مَن قَالَ فِى رَسُولِ‏اللّه‏ِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله فَقَالَ رَسُولُ اللّه‏ُ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: اِنَّ رُوحَ الْقُدُسِ مَعَ حِسانٍ مَا نَافَحَ عَنْ رَسُولِ اللّه‏ِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله.[7]

         عایشه مى‏گوید: پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله براى حسان در مسجد منبرى مى‏گذاشت و او بر روى آن مى‏ایستاد و بدگوى رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله را هجو مى‏کرد و آن حضرت مى‏فرمود: تا زمانى که حسان به دفاع از پیامبر برمى‏خیزد روح‏القدس با اوست. یک روایت دیگر در بحث «خرید و فروش در مسجد» ذکر شد.