1 . محمدبن یحیى عن احمد بن محمّد عن ابنِ فَضَّالٍ قالَ: سَأَلَ الْحَسَنُ بنُ الْجَهْمِ أَبَاالْحَسَنِ علیه‏السلام لإِبْنِ أسْباطٍ فَقالَ ما تَرَى لَهُ و ابنُ أَسْباطٍ حاضِرٌ وَ نَحٌنُ جَمِیعا یَرْکَبُ‏الْبَرَّ أَوِالْبَحْرَ اِلَى مِصْرَ فَأَخْبَرَهُ بِخَیْرِ طَرِیقِ الْبَرِّ و ائت الْمَسْجِدَ فِى غَیْرِ وَقْتِ صَلاةِ الْفَرِیْضَةِ فَصَلِّ رَکْعَتَیْنِ وَاسْتَخِرِاللّه‏َ مِائَةَ مَرَّةٍ ثُمَّ انْظُرْ أَىُّ شى‏ءٍ یَقَعُ فِى قَلْبِکَ فَاعْمَلْ بِهِ وَ قَالَ لَهُ الْحَسَنُ الْبَرُّ أَحَبُّ الَىَّ لَهُ قالَ: و اِلَىَّ.[1]

         طبق این روایت حسن بن جهم از امام رضا علیه‏السلام سؤال مى‏کند. ـ براى ابن‏اسباط در حالى که خود او هم حاضر بوده است ـ که ما مى‏خواهیم مسافرت برویم؛ از طریق خشکى برویم یا دریا؟! کدام یک بهتر است، امام فرمود: خشکى بهتر است. و فرمود: در غیر وقت نماز به مسجد بیا و دو رکعت نماز بگذار و صد مرتبه از خداوند طلب خیر کن، سپس ببین چه چیزى در قلبت واقع مى‏شود و به همان عمل کن. حسن‏بن جهم مى‏گوید: خشکى در نزد من محبوب‏تر است. امام علیه‏السلامفرمود: و در نزد من.

          2 . على بن ابراهیم عن أبیه عن ابن اسباط و محمد بن أحمد عن موسى بن القاسم‏البجلى عن على بن أسباط قال: قُلْتُ لِأَبِى الرِّضا علیه‏السلام جُعِلْتُ فِدَاکَ مَا تَرَى آخُذُ بَرّا أَو بَحْرا فاِنَّ طَرِیقَنا مَخُوفٌ شَدِیدُ الْخَطَرِ فَقَالَ اخْرُجْ بَرّا؛ وَ لاَ عَلَیْکَ أَن تَأْتِىَ مَسْجِدَ رَسُولِ اللّه‏ِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آلهوتُصَلِّىَ رَکْعَتَینِ فِى غَیرِ وَقْتِ فَرِیْضَةٍ ثُمَّ لَتَسْتَخِیرُاللّه‏ُ مِائَةَ مَرَّةٍ وَ مَرَّةً ثُمَّ تَنْظُرْ فَاِن عَزَمَ‏اللّه‏ُ لَکَ عَلَى الْبَحْرِ فَقُلِ‏الَّذِى قَالَ‏اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ و قَالَ ارْکَبُوا فِیها بِسْمِ‏اللّه‏ِ مَجْراها و مُرْساها انَّ رَبِّى لَغَفُورٌ رَحِیْمٌ...[2] و ان خَرَجْتُ بَرّا فَقُلِ‏الَّذِى قالَّ اللّه‏ُ عَزَّوَجَّلَ:
سُبحان الَّذِى سَخَّرَ لَنا هذا و ما کُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ وَ إِنَّا الى رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ[3] فَإِنَّهُ لَیْسَ مِنْ عَبْدٍ یَقُولُهَا عِنْدَ رُکُوبِهِ فَیَقَعَ مِنْ بَعَیرٍ أو دَابَّةٍ فَیُصِیبَهُ شَى‏ءٌ بِإذْنِ‏اللّه‏ِ.[4]

        در این روایت [برخلاف روایت قبل] خود على بن اسباط مى‏گوید به امام رضا علیه‏السلام عرض کردم: فدایت شوم، چه مى‏بینى در اینکه از طریق خشکى به مسافرت برویم یا از طریق دریا، این مسافرت خطرهاى سخت و وحشتناک دارد؟ امام فرمود: از خشکى بروید و چه اشکال دارد (قبل از تصمیم گرفتن در انتخاب مسیر) به مسجد پیامبر آئید و در غیر وقت نمازهاى واجب دو رکعت نماز بخوانید و صد و یک بار از خداوند طلب خیر کنید. پس ببینید چه در قلب شماست. اگر با کمک خداوند تصمیم بر دریا گرفتید پس بخوانید آیه شریفه را که خداوند فرمود: «سوار شوید در کشتى به نام خدا که حرکت و سکون و توقف کشتى در دست خداست. همانا پروردگار تو بخشنده و مهربان است». و اگر تصمیم بر خشکى گرفتید آیه شریفه: «پاک و منزه است خدایى که این (وسیله و مرکب) را در تسخیر ما قرار داد در حالى که خود توان آن را نداشتیم و ما به سوى پروردگارمان برمى‏گردیم». را بخوانید همانا هیچ بنده‏اى نیست که هنگام
سوار شدن آیه را بخواند و اتفاقى براى شتر یا چهارپا (یا وسیله نقلیه امروزى) بیفتد، و گزندى به آن فرد نمى‏رسد مگر با اذن خداوند [متعال].