1 . عدة من أصحابنا عن احمد بن محمد عن ابى ابى‏نجران عن المفضل عن جابر عن ابى‏جعفر علیه‏السلام قَالَ: صَلَّى فِى مَسْجِدِ الْخَیْفِ سَبعُمِائَةِ نَبِىٍّ وَ اِنَّ مَا بَیْنَ الرُّکْنِ وَالْمَقَامِ لَمَشْحُونٌ مِنْ قِبُورِالأَنْبِیَاءِ وَ اِنَّ آدَمَ لَفِى حَرَمِ اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ.[1]

         امام باقر علیه‏السلام مى‏فرماید: در مسجد خیف هفتصد پیامبر نماز گزارده‏اند. و ما بین رکن و مقام (حضرت ابراهیم علیه‏السلام) پر است از قبور انبیاء و حضرت آدم علیه‏السلام در خود حرم خداوند عزوجل است.

          2 . وَ رَوَىَ أَبُوحَمْزَةَ الُثمَالِىُّ عَنْ أَبِى‏جَعْفَرٍ علیه‏السلام أَنَّهُ قَالَ: مَنْ صَلَّى فى مَسْجِدِالْخَیْفِ بِمِنٍى مِائَةَ رَکْعَةٍ قَبْلَ أَنْ یَخْرُجَ مِنْهُ عَدَلَتْ عِبَادَةَ سَبْعِینَ عَاما وَ مَنْ سَبَّحَ‏اللّه‏َ فِیْهِ مِائَةَ تَسْبِیحَةٍ کَتَبَ‏اللّه‏ُ لَهُ کَأَجْرِ عِتْقِ رَقَبَةٍ وَ مَن هَلَّلَ اللّه‏َ فِیهِ مِائَةَ تَهْلِیْلَةٍ عَدَلَتْ أَجْرَ اِحْیَاءِ نَسَمَةٍ وَ مَنْ حَمَّدَاللّه‏َ فِیْهِ مِائَةَ تَحْمِیْدَةٍ عَدَلَتْ أَجْرَ خَرَاجِ الْعِرَاقَیْنِ یُتَصَدَّقُ بِهِ فِى سَبیلِ‏اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ.[2]

         ابو حمزه ثمالى از امام باقر علیه‏السلام نقل مى‏کند که حضرت فرموند: کسى که صد رکعت نماز در مسجد خیف در منى بخواند ـ پیش از آنکه از مسجد بیرون آیدـ صد رکعت نمازش برابر با هفتاد سال عبادت است، و هر کس در این مسجد صد مرتبه «سبحان‏اللّه‏» بگوید ثواب آن برابر با ثواب بنده آزاد کردن است و هر کس در آنجا صد مرتبه «لااله‏الااللّه‏» بگوید برابر با ثواب کسى است که انسانى را احیا کرده باشد و کسى که صد مرتبه «الحمدللّه‏» بگوید ثوابش برابر با ثوابمالیات عراقین است که در راه خدا صدقه بدهند.

          3 . على بن ابراهیم عن أبیه و محمد بن اسماعیل عن الفضل بن شاذان عن صفوان بن یحیى عن معاویة بن عمار عن أبى‏عبداللّه‏ علیه‏السلام قالَ: صَلِّ فِى مَسْجِدِ الْخَیْفِ وَ هُوَ مَسْجِدُ مِنًى وَ کَانَ مَسْجِدُ رَسُولِ‏اللّه‏ِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله عَلَى عَهْدِهِ عِنْدَ الْمَنَارَةِ الَّتِى فى وَسَطِ الْمَسْجِدِ وَ فَوْقُهَا اِلَى الْقِبْلَةِ نَحْوا مِنْ ثَلاَثِینَ ذِرَاعَا وَ عَنْ یَمِیْنِهَا وَ عَنْ یَسَارِهَا وَ خَلْفِهَا نَحْوا مِنْ ذَلِکَ فَقَالَ: فَتَحَرَّ[3] ذَلِکَ فَاِنِ‏اسْتَطَعْتَ أَنْ یَکُونَ مُصَلَّاکَ فِیهِ فَافْعَلْ فَاِنَّهُ قَدْ صَلَّى فِیْهِ أَلْفُ نَبِىٍّ وَ اِنَّمَا سُمِّىَ الْخَیْفَ لِأَنَّهُ مُرْتَفَعٌ عَنِ‏الْوَادِى وَ مَا ارْتَفَعَ عَنْهُ یُسَمَّى خَیْفا.[4]

         امام صادق علیه‏السلام مى‏فرمایند: در مسجد خیف که مسجدى در منى است نماز بگزار، و جایگاه نماز پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله در آن زمان در نزد مناره‏اى بود که در وسط مسجد است و بلنداى مناره به سوى قبله تقریبا سى ذرع بوده است و همچنین از طرف راست و چپ و پشت سر تقریبا همین مقدار بوده است (ظاهرا مقصود مرکزیت و محوریت این مناره مى‏باشد. مخصوصا با توجه به عبارت قبلى که جایگاه مناره در وسط مسجد عنوان شده بود). سپس فرموند: پس تو نیز تا مى‏توانى قصد کن جایگاه نمازت در همان‏جا (جایگاه نماز پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله) باشد. بدان که هزار پیامبر در آنجا نماز گزارده‏اند و این مسجد خَیْف نامیده شده است چون نسبت به مکان‏هاى اطراف در بلندى قرار دارد و هر آنچه بر بلندى (کوه و دور از مسیر آب‏ها) قرار بگیرد خیف نامیده مى‏شود.

          4 . محمد بن یحیى عن احمد بن محمد عن الحسین بن سعید عن القاسم بن محمد عن على بن ابى‏حمزة عن أبى‏عبداللّه‏ قال: صَلِّ ستَّ رَکَعَاتٍ فى مَسْجِدِ مِنًى فِى أَصْلِ الصَّوْمَعَةِ.[5]

         امام صادق علیه‏السلاممى‏فرماید شش رکعت در مسجد منى (خیف) نماز بگزار در اصل صومعه. (مقصود همان مناره‏اى است که در روایت قبلى محدوده‏ى آن مشخص شد یعنى نقطه‏ى مرکزى مسجد).

          5 . موسى بن القاسم عن الحسن اللُّولوىِّ عن الحسن بن محبوب عن على بن رئاب عن مسمع عن أبى‏عبداللّه‏ علیه‏السلام قال: مِنًى کُلُّهُ مَنْحَرٌ وَ أَفْضَلُ الْمَنْحَرِ کُلِّهِ الْمَسْجِدُ.[6]

         امام صادق علیه‏السلاممى‏فرماید: همه‏ى سرزمین منى جایگاه قربانى است و با فضیلت‏تر از همه آن سرزمین جاى آن مسجد است.