نمایش صفحات

 

          1 . و قال أبوجَعفَرٍ علیه‏السلام لِأَبى حَمْزَةَ الُّثمالِىِّ: أَلْمَسَاجِدُ الْأَرْبَعَةُ، أَلْمَسْجِدُ الْحَرَامُ وَ مَسْجِدُ الرَّسُولِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله وَ مَسْجِدُ بَیْتِ الْمُقَدَّسِ وَ مَسْجِدَ الْکُوفَةِ یَا أَبَاحَمْزَةَ الْفَرِیضَةُ فِیْهَا تَعْدِلُ حَجَّةً وَالنَّافِلَةُ تَعْدِلُ عَمْرَةً.[1]

         امام باقر علیه‏السلام  به ابوحمزه ثمالى فرمودند: اى ابوحمزه، خواندن نماز واجب در مساجد چهارگانه ـ مسجدالحرام، مسجدالنبى، بیت‏المقدس و مسجد کوفه ـ معادل یک حج است و خواندن نماز مستحب در آنها معادل یک عمره است.

          2 . محمد بن احمد بن یحیى عن مُحَمَّد بن حَسَّانَ عَن أبى‏مُحَمَّدِالنَّوفِلِىِّ عَن السَّکُونِىِّ عَن جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیْهِ عَن عَلِىِّ علیه‏السلام قال: صَلاةٌ فِى بَیْتِ‏الْمَقْدِسِ أَلْفُ صَلاةٍ وَ صَلاةٌ فِى‏الْمَسْجِدِالْأَعْظَمِ مِائَةُ صَلاةٍ وَ صَلاةٌ فِى مَسْجِدِ الْقَبِیلَةِ خَمْسٌ وَ عِشْرُونَ صَلاةً وَ صَلاةُ فى مَسْجِدِ السُّوقِ اثْنَتا عَشْرَةَ صَلاةً وَ صَلاةُ الرَّجُلِ فى بَیْتِهِ وَحْدَهُ صَلاةٌ وَاحِدَةٌ.[2]

         امام باقر علیه‏السلام از پدرش و او از امام على علیه‏السلام نقل مى‏کند که فرمودند: یک نماز در بیت‏المقدس، برابر با هزار نماز است و یک نماز در مسجد اعظم (جامع)، برابر با صد نماز است و نماز در مسجد قبیله و محله، برابر با 25 نماز است و نماز در مسجد بازار، برابر با دوازده نماز است و نماز مرد در خانه‏اش، یک نماز است.

 

روایات اهل‏ سنّت

          1 . أخبرنا عمرو بن منصور عن ابو مسهر عن سعید بن عبدالعزیز عن ربیعة بن یزید عن ابى‏ادریس الخولانى عن ابن‏الدیلمى عن عبداللّه‏ بن عمرو عن رسول اللّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله: أَنَّ سُلَیَْمانَ بنَ داوُدَ علیه‏السلام لَمَّا بَنى بَیْتَ‏الْمَقْدِسِ سَأَلَ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ خِلالاً ثَلاثَةً سَأَلَ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ حُکما یُصادِفُ حُکْمَهُ فَأُوتِیَهُ وَ سَأَلَ اللّه‏َ عَزَّوَجلَّ مُلْکا لایَنْبَغِى لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ فَأُوتِیَهُ و سَأَلَ عَزَّوَجَلَّ حِیْنَ فَرَغَ مِن بِناءِالْمَسْجِدِ أَنْ لا یَأتِیَهُ أَحَدٌ لا یَنْهَزُهُ اِلاَّ الصَّلاةُ فِیْهِ أَن یُخْرِجَهُ مِنْ خَطِیْئَتِهِ کَیَومٍ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ.[3]

         رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله فرمودند: چون [حضرت ]سلیمان بن داود علیهماالسلام بیت‏المقدس را بنا نمود سه چیز از خداوند عزوجل درخواست کرد: اول آن که قدرتى در قضاوت به او بدهد، که با حکم الهى هماهنگ و یکسان باشد. و خدا به او داد. دوم آنکه پادشاهى و ملکى به او عطا فرماید که پس از او سزاوار کسى نباشد و خداوند به او داد و سوم آنکه چون از بناى مسجد فارغ شد، از خدا خواست گناهان هر کسى را که تنها براى نماز به مسجد مى‏آید به کلى ببخشاید، همچون روزى که از مادرش پاک و پاکیزه به دنیا آمد.

          2 . حدثنا النفیلى عن مسکین عن سعید بن عبدالعزیز عن زیاد بن أبى‏سودة عن میمونة مولاة النبى صلى‏الله‏علیه‏و‏آله أنَّها قالت: یَا رَسُولِ اللّه‏ِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله أَفْتِنَا فى بَیْتِ الْمَقْدِسِ؟ فقال: ائتوه فصلّو فیه... فان لم تأتوه و تُصَلُوا فیه فَابْعَثُوا بِزِیْتٍ یَسْرُجُ فِى قَنادِیْلِهِ.[4]

         میمونه کنیز حضرت رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله نقل مى‏کند که از حضرت پرسیدم: اى رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله، نظر شما درباره‏ى بیت‏المقدس چیست؟ فرمود: آنجا بروید و در آن نماز بخوانید، پس اگر نرفتید و نمازى هم نخواندید، پس مقدارى روغن بفرستید تا در چراغ مسجدبریزند تا مسجد را روشن نگه دارد.

 



[1] .  من لایحضره‏الفقیه، ج 1 ، ص 229 ، ح 684 . سند شیخ صدوق به ابوحمزه ثمالى این چنین است: و ما کان فیه عن أبى‏حمزة الثُمالى: فقد رویته عن أبىره عن سعد بن عبداللّه‏ عن ابراهیم بن هاشم عن احمد بن محمد بن أبى‏نصرالبزنطى، عن محمد بن الفضیل عن أبى‏حمزة ثابت بن دینار الثمالى... و هو ثقة، عدل، قد لقى أربعة من الأئمة علیه‏السلام على بن الحسین و محمد بن على و جعفر بن محمد و موسى بن جعفر علیهم‏السلامو طرقى الیه کثیرة و لکنى اقتصرت على طریق واحدٍ منها. / وسائل‏الشیعة، ج 5 ، ص 289 ، ح 6572 .

[2] .  التهذیب، ج 3 ، ص 253 ، ح 18 . سند شیخ طوسى به محمد بن احمد بن یحیى در صفحه 73 ذکر شد. / من لایحضره‏الفقیه، ج 1 ، ص 233 ، ح 702 مرسل نقل مى‏کند. / وسائل‏الشیعة، ج 5 ، ص 289 ، ح 6573 / ثواب‏الأعمال: أبىره عن احمد بن ادریس عن محمد بن احمد عن محمد بن حسان مثله ص 30 / و فى جامع‏الأخبار عن أبى‏جعفرٍ علیه‏السلاممثله، ص 70 / و فى الدعائم مثله عن النبى صلى‏الله‏علیه‏و‏آله، ج 1 ، ص 148 / به همین مضمون در کتب اهل‏سنت روایت وارد شده است. ر.ک: سنن ابن ماجه، ج 1 ، ص 453 ، ح 1413 .

[3] .  سنن‏النسائى، ج 2 ، ص 34 / السنن‏الکبرى، ج 1 ، ص 254 ، ح 772 / کنزالعمال، ج 1 ، ص 496 .

[4] .  سنن ابى‏داود، ج 1 ، ص 111 ، ح 457 .